آنچه اشتباه ظریف خوانده شد

روزنامه بهارگروه سیاسی: با گذشت یک هفته از تازه‌ترین شاهکار دلواپسانِ عهد شکن در تحریف گفته‌های وزیر امور خارجه در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که قرار بر عدم انتشارش بود همچنان این موضوع را می‌توان از زوایای مختلفی مورد بررسی قرار داد. تاکید جریان مخالف دولت بر کلید واژه «اشتباه» نشان از آن دارد که این اتفاق نه یک تصمیم شخصی از سوی نماینده تندرو مجلس بوده است بلکه ریشه چنین امری را می‌بایست در یک قالب بزرگتر جستجو کرد. پرسش اساسی که هنوز پاسخی به آن داده نشده است این است که فایل صوتی صحبت‌های ظریف را چه کسی به کریمی قدوسی که در آن جلسه حاضر نبوده است داده بود؟بعد از انتشار متن گفته‌های وزیر امور خارجه هم شاهد هستیم که عده‌ای دست از تحریف بر نمی‌دارند و همچنان این گونه وانمود می‌کنند که ظریف درباره برجام و کلیت مذاکرات از عبارت «اشتباه کردم» استفاده کرده است. این افراد که‌تریبون‌های متعددی از صداوسیما و‌تریبون‌های نمازجمعه تا رسانه هایی که با منابع مالی دولتی علیه دولت اقدام می‌کنند را در اختیار دارند در حال جا انداختن همین قرائت تحریف شده و غیر واقعی از گفته‌های ظریف در سطح جامعه هستند.آری، محمد جواد ظریف اشتباه بزرگی کرد، اما اشتباهش مربوط به برجام و مذاکرات و یا حتی همین تمدید ISA که خودش معتقد است اشتباه کرده نبود. اشتباه وزیر امور خارجه زمانی بود که با وجود آنکه در ابتدای کارش هم با بدعهدی نمایندگان مجلس مواجه شده بود بار دیگر به قول آنان مبنی بر عدم درز مطالب مطرح شده در جلسه کمیسیون اعتماد کرد. پرسشی که می‌توان به آن اندیشید این است که آیا این اظهار نظر ظریف که گفته است عدم اشاره به تمدید ISA در متن برجام استراتژی غلطی بود درست است یا خیر؟با بررسی ایسا به این نکته بر می‌خوریم که کسر قابل توجهی از موارد مطرح شده در این بسته تحریمی اساسا به پرونده هسته‌ای که مذاکرات بر مبنای آن پیش می‌رفت ارتباطی نداشته است و از آن مهمتر اینکه بر اساس متن برجام از اجرای تحریم‌های مرتبط با این پرونده که در ISA آمده جلوگیری می‌شود. بنابراین، اصرار بر اینکه حذف این تحریم‌ها هم باید در متن برجام می‌آمد به دلیل آنکه مذاکره در سایر موضوعات ممنوع بوده است تنها به معنای عدم توافق می‌بود. به عبارت دیگر تیم مذاکره کننده به دلیل شرایطی که هم محدودیت‌ها و هم اثرات تحریم‌ها ایجاد کرده بود بین یک دو راهی قرار داشت که یا توافقی نداشته باشد که در این صورت شاهد افزایش فشارها و پر رنگ شدن تهدیدات نظامی در کنارفشارهای اقتصادی بر مردم می‌بودیم و گزینه دیگر رسیدن به توافق مورد قبول همه طرف‌ها بود. مطابق آنچه رییس جمهور روحانی به عنوان استراتژی برد – برد اعلام کرده بود راه دوم مسیری بود که هدف آن رسیدن به توافقی مورد قبول همه طرف هاست. سخن آخر اینکه آنچه ظریف اشتباه خود می‌خواند، نتیجه محدودیت‌ها و شرایطی بود که لزوما بسیاری از آن‌ها در حیطه اختیارات او نبوده است، در نتیجه آنان که با دیپلماسی ضعیف خود در گذشته باعث به وجود آمدن آن شرایط بغرنج شده‌اند نمی‌بایست با تحریف گفته‌های آقای وزیر و رفتارهای غیر اخلاقی پا گذاشتن بر روی قول و قرارها ژست طلبکار به خود بگیرند.

منبع: baharnews.ir