آموزش‌های پیش از انتخابات
حمیدرضا عسگری در سرمقاله امروز روزنامه آفرینش نوشت:
درحالی که بسیاری از اقشار جامعه در ایام نوروز به دنبال مسافرت و استراحت بودند، سیاسیون کشور روزهای پرکاری را در تعطیلات سپری کردند. گردهمایی‌های تبلیغاتی، سفرهای استانی هم اندیشی‌های حزبی و رایزنی‌های همگرایی از جمله فعالیت‌های جدی جریان‌های سیاسی در ایام نوروز و پیش از انتخابات ریاست جمهوری اردیبهشت ماه بود.
مقتضی فعالیت‌های انتخابات بیان شعارها و وعده هایی است که هریک از جریان‌های سیاسی خود را اعمال کننده آنها می دانند. از پرداخت یارانه‌های ۲۵۰ هزارتومانی تا تحقق عدالت و انقلاب اقتصادی و… از جمله شعارها و وعده‌هایی است که سیاسیون برای داغ کردن بازار انتخابات سر می‌دهند تا افکار عمومی را متوجه حضور خود نمایند.
اما وقت آن رسیده تا در این ایام حساس که همگان سودا و داعیه منجی شدن دارند، برنقش و جایگاه مردم بیش از پیش تاکید کنیم و افکار عمومی را نسبت به تاثیر تصمیم آنها در انتخاب گزینه‌های سیاسی آگاه‌تر سازیم. باید آگاه باشیم که در چنین ایامی تمامی اقشار سیاسی حاضر در رقابت انتخاباتی شعارها و وعده‌هایی می‌دهند که تحقق هریک ازآنها آرزوی هر ملتی است. اما شناخت و بصیرت لازم زمانی محقق می‌شود که جامعه بتواند شعارهای عقل مدارانه را از وعده‌های پوپولیستی مجزا سازند، و ملاک انتخاب خود را صرفاً شنیدن حرف‌های قشنگ و شیرین قرار ندهند.
چرا که وضعیت کشور به گونه‌ای نیست که ازآن انتظار گلستان شدن داشته باشیم و هرشخص و جریان سیاسی که ادعای این چنین داشته باشند، مسلماً به دنبال چیز دیگری به جز واقعیت‌ها هستند. بیان چنین دیدگاه‌هایی که با آمدن یک شخص یا یک طیف سیاسی تمام مشکلات کشور حل خواهد شد، وعده‌ای تو خالی است که باید از ظاهر آن متوجه اهداف و امیال مطرح کنندگان آنها بود.
البته منکر مدیریت و اعمال برنامه‌های منطقی و کارشناسی برخی سیاسیون نیستیم و قطعاً می‌توان مشکلات کشور را با کار و تلاش منظم و منسجم بهبود بخشید. اما نمی‌توان انتظار داشت که حضور یک شخص و جریان سیاسی در راس امور تحول شگرفی در وضعیت کشور ایجاد کند. البته این موضوع می تواند نتیجه عکس نیز داشته باشد. وقتی یک شخص و جریان پوپولیست روی کار آید، قطعا داشته های کشور بیش از پیش به باد خواهد رفت و سرمایه‌های ملت صرف امیال سیاسی و ظاهر سازی‌های پوچ خواهد شد.
لذا وقت آن است که رسانه‌ها و اشخاص مستقل که نگاهی عقل مدارانه به اوضاع کشور دارند، قلم و کلام خود را به سمت روشن سازی افکار عمومی حرکت دهند تا بسیاری از اقشار جامعه که درگیر مشکلات و گرفتاری‌های روزمره هستند، مغفول وعده ها و شعارهای انتخاباتی نشوند.
باید برای مردم شفاف سازی کرد که دادن یارانه فعلی نیز برای کشور مضر است و بارسنگین مالی برکشور تحمیل کرده است. در دولت‌های قبلی با چاپ پول بدون توجه به عواقب نافرجام آن یارانه‌ها را پرداخت می‌کردند و حاصل آن تورم، بی ارزشی پول ملی، رانت خواری، بازارسیاه سکه و دلار و… شد .
باید عقلای جامعه در بحث‌های تخصصی با عامه مردم حتی در گفتگوهای روزمره نسبت به نحوه سیاست خارجی کشور در موقعیت فعلی شفاف سازی کنند.
باید با دسته بندی عقلانی به مردم تفهیم کنند که افراط گرایی و شعارهای بی پشتوانه راه به جایی نخواهد برد و باید به دنبال گسترش تعاملات سازنده و مستقل با همسایگان و جهان بود.
آن دسته از افراد و جریان‌های دلسوز که با مردم در ارتباط هستند باید نسبت به تعطیلی کارخانه ها و رکود صنعت کشور واقعیت‌ها را به جامعه بگویند. باید مشخص شود که سیاست‌ها و تدابیر کدام یک از طیف‌های حاضر در انتخابات به دنبال رونق صنعت و اشغال زایی است و کدام یک از آنها با شعارهای عوام فریب وعده بهشت اقتصادی می‌دهند.
اگر از اقتصاد و فرهنگ یا سیاست خارجی و دیپلماسی، یا گسترش اعتیاد و بیکاری و طلاق… حرف زده می‌شود، باید شفاف سازی شود که علت بروز آنها چه بوده و چگونه ازدیاد پیدا کرده است. پس هریک ازما باید به قدر توان روشنگر جامعه خود باشیم و اگر علم کافی نسبت به موضوعات را نداریم به دنبال کشف آن از طرق مختلف باشیم. امروز با وجود نقش قوی و تاثیرگذار رسانه‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی دلیل و توجیهی برای انتخاب غلط به بهانه عدم شناخت کافی وجود ندارد. پس بهتر است بشناسیم و شناخت خود را به دیگران منتقل کنیم.
منبع: عصرایران
