آسیب های تمرین جلو بازو و هالتر (آرنج مایل به عقب)

در ضمن انجام این حرکت عضلات ساعد نسبت به عضلات باز و تحت فشار بیشتری قرارمی گیرند. باید همواره توجه داشت در حرکت جلو باز و هالتر، ناحیه بازو (آرنج) مستقیم و یا حتی کمی مایل به جلو باشد.
جلو بازو هالتر دو زانو
در ضمن انجام این حرکت ورزشکار تعادل کافی نداشته و ضمنا زانوها تحت فشار بی مورد و زیادی قرار می گیرند. همچنین عضلات دو سر بازویی به میزان کافی تحت فشار قرار نمی گیرند جرا که استفاده از وزنه های سنگین غیر ممکن است.
پشت باز و دمبل، پشت گردن جفت
این تمرین یک حرکت غیر عادی است و معمولا در طول زندگی اتفاق نمی افتد. این حرکت باعث کشش شدید در عضله سه سر شده و تاندون های آرنج را تحت فشار قرار می دهد و چرخش بیش از حد شانه را در پی دارد. می توان برخی حرکات را جایگزین یکدیگر کرد به گونه ای که مسیر حرکت و زاویه آن هیچ تفاوتی با یکدیگر نکند، اما احتمالی آسیب دیدگی در ضمن انجام آنها بسیار کمتر باشد.
این موضوع در رابطه با حرکات نشر جلو خم، پروانه، هاک با هالتر، پرس پا عمودی، پشت باز و پشت گردن، جلو باز و خوابیده، زیر بغل دمبل خم جفت و … به طور تقریباً مشابهی صادق است به طور است به طوری که به جای تمامی حرکات فوق می توان حرکات بهتری که همان مسیر حرکت را طی کرده و عضله را از همان زاویه تحت فشار قرار می دهند انجام داد.
فاصله داشتن وزنه با بدن
وقتی یک وزنه را بلند می کنیم همچنان که حالت و نحوه ایستادن مهم است، اهرم خارجی یا فاصله وزنه تا تکیه گاه (فاصله L3 تا نقطه ای که نیروی ثقل بر روی بدن و وزنه عمل می کند) باید مورد توجه قرار گیرد و بهتر است که این فاصله را تا آنجا که برایمان امکان دارد کمتر کنیم. طبق تحقیقات انجام شده فشاری که دیسک متحمل می شود در وضعیت های مختلفی که وزنه دور از بدن است شدید است.
منبع: مه شو