آسیب اعصاب محیطی چه علائم و نشانه هایی دارد ؟

علایم و نشانه ها
• احساس مور مور شدن در دست ها و پاها
• کرختی در همین نواحی
• عدم هماهنگی عضلات یا ناپایدار بودن آن
• ضعف و درد عضلانی دست و پا
سامانه یا سیستم اعصاب محیطی، شبکه ای از اعصاب ضروری برای شروع همه حرکات بدن (اعصاب حرکتی) و درک حواس (اعصاب حسی) می باشد. این شبکه انشعاباتی به همه نقاط بدن داشته و در مغز و نقاط متعددی در طول نخاع به سیستم عصبی مرکزی متصل می شود.
اعصاب محیطی امکان برقراری ارتباط میان مغز، اعضاء بدن، عروق خونی، عضلات و پوست را فراهم می سازند. فرامین مغزی از طریق اعصاب حرکتی به عضلات منتقل می شوند و اطلاعات دریافتی توسط بدن از راه اعصاب حسی به مغز مخابره می شوند.
آسیب یک عصب محیطی می تواند ارتباط بین مغز و ناحیه تحت پوشش آن عصب را قطع کند. این اتفاق توانایی شما در حرکت عضلات یا درک طبیعی حواس یا هم دو را در منطقه آسیب دیده، دچار اختلال خواهد کرد. آسیب عصبی می تواند منجر به نوعی احساس مورمور شدن، سوزش و سایر احساسات دردناک در منطقه درگیر شود.
در محافل علمی، آسیب اعصاب محیطی را نوروپاتی محیطی می نامند.آسیب های جزئی، با درد سوزشی حاد همراه هستند، در حالی که آسیب های جدی، ممکن است عدم تعادل یا ضعف عضلانی را در پی داشته باشند. گاهی آسیب به یک عصب منفرد وارد می شود و گاهی به چندین عصب مانند سندرم گیلن- باره.
میلوگرافی (نخاع نگاری)
میلوگرافی نوعی آزمون تشخیصی است که تصاویر رادیوگرافی دقیقی از ستون فقرات پس از تزریق ماده ای رنگی به داخل کانال نخاعی، در اختیار پزشک می گذارد. این آزمون می تواند مشخص کند که آیا فشار بیش از حدی بر اعصاب یا طناب نخاعی شما وجود دارد یا خیر. به طور کلی، برای انجام این تست نیاز به بستری شدن در بیمارستان است و تا چندین ساعت قبل از تصویربرداری، فرد نباید غذا یا نوشیدنی مصرف کند.ممکن است مقداری داروی آرام بخش نیز به شما داده شود.
منبع: مه شو