آب سرچشمه حیات

آب سرچشمه حیات
آب سرچشمه حیات و منشأ هستی است. بدون وجود این ماده حیاتی ، امکان زندگی در کره خاکی وجود نخواهد داشت. از این جهت ضرب المثل معروف هر کجا آب هست، زندگی هم هست در همه زبانها ریشه یکسانی داشته است.
موجودات عالم هستی، ساختار وجودشان به آب بستگی مطلق دارد. از جانوران تک سلولی (آمیب ها) تا برسلولیها (نظیر انسان و حیوان) از ده درصد تا نود درصد وجودشان را آب تشکیل می دهد که به طور تقریبی میانگین آن به هفتاد و پنج درصد وزن می رسد.
آب چه به صورت ساده، و چه در ترکیب با موادغذائی و یا هوا وارد بدن می شود. این ماده حیاتی در سطح گسترده با انواع و اقسام اشکال مورد استفاده قرار می گیرد، از جمله نوشیدن، شستن، ترکیبات داروئی و مصارف گوناگون دیگر که ذکر جزئیات آن از موضوع مبحث ما خارج است.
آنچه که در این مقال مورد نظر ماست، منحصراً نوع شستشو با آب می باشد.
چنانکه می دانیم، این ماده حیاتی از ترکیب دو عنصر ساده اکسیژن و هیدروژن با نسبت یک (اکسیژن) بر دو(ئیدروژن) تشکیل یافته و قریب سه چهارم سطح زمین را قرار گرفته است. از اینرو در روزگاران پیشین کره ای که در آن زندگی می کنیم، به ربع مسکون شهرت یافته بود.
آب، روزها در اثر تابش خورشید، تبخیر شده، و به طبقات فوقانی متصاعد گشته سپس تحت تأثیر برودت جو، مولکولهای آن بهم پیوسته، بصورت باران، برف و تگرگ به سوی زمین سرازیر می شود، که این تغییر و تبدیلات را بطور کلی نزولات آسمانی می نامیم.
آبی که به این ترتیب به زمین می رسد، بر سطح آن جاری شده تشکیل جوبیارها، نهرها، رودخانه ها را می دهد، و سرانجام در بسترهای طبیعی حرکت خود، به یکی از منابع تجمع آب مانند دریاها و دریاچه ها می ریزد، یا اینکه در لایه های سطح الارضی رسوب کرده، سپس به صورت سفره های آبی باقی مانده، یا به طبقات زیرین نفوذ می نماید که این آبها به طرق مختلف مورد بهره برداری انسان قرار می گیرد، بخصوص در امور کشاورزی و یا در مناطق بی آب با حفر چاههای عمیق و نیمه عمیق از آن ها استفاده می شود.
همانطور که می دانید آب از عناصر حلال به شمار می آید و بعضی از مواد را در خود حل می کند.
وقتی آب در لایه های مختلف زمین رسوب می کند، هرگاه به رگه های معدنی برسد، املاح کانی قابل حل را در خود جذب و حل کرده، به همراه می برد و اغلب به صورت چشمه سارهای معدنی نمایان شده، در روی زمین جاری می گردد.
منبع: مه شو