هشدار شدید خداوند به حفظ خانواده از آتش دوزخ
خداوند در آیهای از قرآن فرموده است خود و خانوادهتان را از آتش حفظ کنید. پیامبر(ص) نحوه عمل به این آیه را تبیین فرمودند.
به گزارش تسنیم، غیرت و حساسیت نسبت به حفظ حریم خانواده از ناجوریها و دعوت آنها به ارزشهای دینی و اخلاقی از اولویتهای یک فرد مسلمان است. از سوی دیگر بیتفاوتی و کوتاهی نسبت به این امر به هیچ وجه جایز نبوده و عواقب بدی را برای افراد خانواده و جامعه در پی خواهد داشت؛ زیرا رشد و پیشرفت یک جامعه بسته به فرهنگ و تربیتهایی است که در محیط خانواده شکل میگیرد، بنابراین لازم است هم مسئولان امر و هم سرپرستان خانواده برنامههای مناسبی جهت رشد و ارتقای خانوادهها داشته باشند.
از این منظر ملاحظه میکنیم خداوند در آیات متعددی از قرآن به صورت مستقیم و غیر مستقیم و اهلبیت عصمت و طهارت(ع) در سیره کلامی و رفتاری خود به رشد ابعاد معرفتی و اخلاقی خانوادهها توجه ویژهای دارند.
به عنوان نمونه خداوند در بخشی از آیه ۶ سوره تحریم میفرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَهُ؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید، خودتان و کسانتان را از آتشى که سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ کنید.» بر اساس ظاهر این آیه لزوم حفظ خانواده از مسائل منفی قابل برداشت است. اما درباره کیفیت و عملکرد آن، اهلبیت(ع) احادیثی ذیل این آیه بیان فرمودند.
امام صادق(ع) درباره این آیه فرمودند: «هنگامی که این آیه نازل شد، مردم گفتند ای رسول خدا، چگونه خود و خانوادهمان را حفظ کنیم؟ فرمود: به خیر و خوبی عمل کنید و آن را به خانواده خود تذکر دهید و آنها را بر اطاعت خداوند تربیت کنید؛ اعْمَلُوا الْخَیْرَ وَ ذَکِّرُوا بِهِ أَهْلِیکُمْ فَأَدِّبُوهُمْ عَلَى طَاعَهِ اللَّهِ.»حضرت در ادامه فرمود:آیا نمیبینی خداوند متعال به پیامبرش فرمود: «و کسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شکیبا باش؛وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاهِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها.» و در آیهای دیگر فرمود: «و در این کتاب از اسماعیل یاد کن، زیرا که او درست وعده و فرستادهاى پیامبر بود. و خاندان خود را به نماز و زکات فرمان مىداد و همواره نزد پروردگارش پسندیده[رفتار] بود. وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِسْماعِیلَ إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولًا نَبِیًّا وَ کانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاهِ وَ الزَّکاهِ وَ کانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا.» (مستدرک وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۲۰۱)
منبع: الف
