منابع غذایی روی

در غذاهای سرشار از پروتئین به مقدار فراوان وجود دارد، دانه های روغنی، بذرها، گوشت ماهی، زرده تخم مرغ، جوانه گندم، آبجو، هم چنین در دانه های کامل، محصولات لبنی، سبزیجات زرد و سبز (به ویژه هویج، ذرت، نخود) و میوه های زرد، شامل انبه منابع روی می باشند.
روی را می توانید همراه با کلسیم و منیزیوم مورد مصرف قرار دهید.
کمبود روی موجب از دست دادن حس چشایی و بویایی می گردد کمبود این عنصر هم چنین باعث نازک شدن ناخن ها؛ پوسته پوسته شدن و ایجاد لکه های سفید بر روی آن ها می شود. سایر علایم احتمالی ناشی از کمبود روی عبارتند از : به تأخیر افتادن بلوغ جنسی، خستگی مفرطف ریزش مو، افزایش کلسترول، اختلال بینایی در هنگام شب، کم شدن حافظه، آمادگی برای ابتلا به بیماری دیابت، ناراحتی پروستات، سرماخوردگی، زخم های پوستی و دیر جوش خوردن زخم.
چند نکته :
۱- اگر می خواهید از مکمل های روی و آهن استفاده کنید. آن ها را در ساعات مختلف روز مصرف کنید زیرا اگر این دو عنصر معدنی باهم مصرف شوند؛ در کار یکدیگر اختلال ایجاد می کنند.
۲- وقتی مواد غذایی در زمین های خوب پرورش داده شوند، گردویی ها و سبزی های سبز، منابع غنی از روی به شمار می آیند.
اگر آب سبزیجات پخته دور ریخته شود و یا بعد از خوردن غنی از روی آب زیاد خورده شود، یا مشروبات الکلی نوشیده شود و یا داروهای «مدر» مصرف شود. روی از راه ادرار دفع می شود.
۳- کمبود روی می تواند منجر به کاهش تعداد گلبول های سفید خون شود.
۴- روی از آن دسته فلزاتی است که توسط اسید فیتک موجود در سبوس گندم به صورت ترکیب در می آید و به همین لحاظ قسمتی از روی غلات کامل جذب نمی شود.
۵- مصرف زیاد روی می تواند با جذب مس تداخل کرده و باعث کمبود مس شود این مسئله به میزان آهن بدن اثر گذاشته و می تواند منجر به کم خونی شود.
۶- زیاده روی در مصرف روی، باعث کاهش HDL (کلسترول خوب بدن) و افزایش LDL کلسترول بد بدن) می شود.
۷- نسبت روی در حالت اسهالی و بیماری های کلیوی تقلیل می یابد. ورم کبدی و دیابت و تب شدید موجبات دفع روی را از طریق جهاز هاضمه فراهم می کند و در حالت تعریق نیز مقداری روی دفع می شود.
۸- مقدار مورد نیاز روی، روزانه حدود ۱۵ میلی گرم می باشد که می توانید با رژیم غذایی متنوع تأمین نمایید.
منبع: مه شو