مدرن شدن، جوانگرایی میطلبد
مرجان کاووسی- روزنامه بهار
موضوع جوانگرایی موضوع بسیار مهمی است که متاسفانه بیشتر از اینکه در عمل اتفاق افتاده باشد، در حد حرف و یک نقد مانده، که البته این نقد هم بیشتر درونگروهی است و در جریان اصلاحات مطرح میشود. با توجه به مدل مدیریتی که جریانهای دیگر در کشور دارند، این نقد بیشتر به جریان اصلاحات وارد است که همواره به جوانگرایی تاکید داشته. البته توجیهات زیادی همراه این مساله بوده که از مدیران باتجربهتر استفاده شود، اما هم خود جوانان به عنوان یک مطالبه پیگیر این مساله هستند، به عنوان یک مطالبه جدی و سهم و حقی از مدیریت کشور که متناسب با تخصصهای آنهاست و هم افراد در ردههای سنی بالاتر در حمایت و دفاع از این مطالبه برمیآیند.
همانطور که شاهد بودیم افرادی مانند اسحاق جهانگیری و جواد امام به این موضوع اشاره کردند که این مساله فضای رسانهای را درگیر خود کرد. اما مهمتر از این موضعگیریها و مطالبهگریها و سهمخواهیهایی که اتفاق میافتد، ضرورت مدیریت جوانان در کشور است. کشور ما جوانان زیادی دارد و اکثر نیروهای متخصص آماده به کار اکنون در ردههای سنی هستند که در عین حال که تخصصی را کسب کردند و تجاربی دارند، تجربههایی از دهه گذشته و تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور آنها را برای پذیرش مسئولیت آماده کرده است. در عین حال هم بر خلاف اول انقلاب، جوانان ما در ردههای سنی بالاتری جوان محسوب میشوند، بنابراین میتوانند تخصص را در کنار تجربه فشرده در حوزههای متعدد توامان داشته باشند و میتوان به آنها اعتماد کرد.
ضمن اینکه در حال حاضر یکی از نیازها و اقتضائاتی که در کشور ما وجود دارد، این است که تحولات اجتماعی و اقتصادی با نگاه مدرنیته بررسی شود. چالش مدرن شدن که در دنیای مدرن وجود دارد، ممکن است جنبههای مثبت و منفی داشته باشد اما با توجه به این نیازها که برای پیشرفت، رشد و توسعه کشور دیده میشود، جوانان توانایی تطبیق بیشتری دارند و میتوانند تخصص، نیروی جوانی و انرژی خود را بیشتر به کار گیرند تا نیازهای جامعه و کشور را با توجه به پدیده مدرن شدن پیش ببرند. ما شاهدیم که در بسیاری از موارد کماکان مدیریت سنتی است که به ساختار مدیریت کشور لطمه میزند. نوگرایی و جوان شدن و به کارگیری نیروهایی که از علم روز مطلع هستند و مجهز به نیروی جوانی هستند، میتواند شتاب بیشتری به روند توسعه کشور ببخشد.
از طرفی موضوع کابینه و هیات وزیران، مسالهای است که به هر حال از وعدههای آقای روحانی بود، اینکه کابینه جوانتر شود، از طرفی مطالبه جامعه بود و یکی از دلایل رای بالایی که به آقای روحانی داده شد، همین وعده بود. انتقادات زیادی در دولت یازدهم به سن بالا و عدم توانایی جسمی لازم وزرا مطرح بود. باید توجه داشت انتخاب کابینه توسط آقای روحانی پیام بزرگی برای جامعه دارد و یک ویترین و عرضهگاه مهم برای پاسخگویى به مطالبات است.
آقای روحانی باید میتوانست جلوه این وعده خود را بیشتر در کابینه نمایان کند، اما باز هم تغییراتی که صورت گرفت اگرچه لازم بود، کافی نبود. جا داشت کابینه جوانتر از این باشد. اعتمادی که تا کنون به جوانان شده، اعتماد نادرستی نبوده است و امیدواریم در آینده نیز شاهد این اعتماد باشیم و نتیجه و ثمربخشی این اعتماد به جوانان را در دولت و دیگر نهادهای دولتی و بدنه شهرداری را مشاهده کنیم. البته انتخاب یک وزیر جوان دهه شصتی یک اقدام مثبت و مهم و تاثیرگذار بوده و هست، اما آنچه در ادامه میتواند تاثیرگذاری انتخاب این فرد را به نفع جوانان بیشتر کند، عملکرد ایشان است.
عملکرد آقای جهرمی به عنوان وزیر ارتباطات میتواند بر اهمیت نقشی که جوانان در جامعه ایفا میکنند، خصوصا در وزارتخانههایی با اقتضائاتی که جوانان درک و فهم متناسبتری از آن دارند، از جمله همین وزارت ارتباطات تاثیر زیادی بگذارد. عملکرد او و اینکه برنامههایش را چطور محقق کرده و در راستای اهداف کلانی که دولت برای این دوره چهار ساله در نظر گرفته حرکت میکند و رضایتمندی از این عملکرد میتواند اثربخشی مثبتی درباره مدیریت کلان جوانان باشد. در نهایت پس از چینش کابینه، اگر از هیات وزیران پایینتر بیاییم، پستهای مهم دیگری از جمله معاونتها، مدیران کل، استانداریها هستند که محک جدی برای دولت آقای روحانی است تا به وعده جوانگرایی خود عمل کند. جامعه، جوانان و منتقدین در تمامی ردههای سنی نیز این موضوع را بهجد دنبال میکنند. امیدواریم که هم در سطح جوانان و هم زنان اتفاقات خوبی را شاهد باشیم و در خصوص استفاده از بانوان نیز به جوانگرایی توجه شود. زیرا وقتی بحث استفاده از زنان مطرح میشود، کمتر شاهدیم که زنان جوان به کار گرفته شوند و کرسیهایی که به زنان تعلق میگیرد معمولا به بانوانی که سن بالاتری دارند میرسد. بنابراین باید امیدوار بود به نیرو و تخصص و توانمندی زنان جوان هم توجه شود.
منبع: بهارنیوز