فکری به حال ناطقان پیش از خطبه کنید

صادق صدراییتریبون نماز جمعه در ذات خودش می‌بایست جایگاهی برای ارتقا وحدت ملی و نمادی از جذب حداکثری باشد، به گونه‌ای که آحاد جامعه با هر نوع نگاهی که به مسائل سیاسی دارند دور هم جمع شوند و علاوه بر به جا آوردن این دستور الهی و گوش سپردن به تذکرات اخلاقی خطیب نماز جمعه از آخرین رویدادهای سیاسی نیز با نگاهی بی‌طرفانه و با رعایت تقوا از سوی امام جمعه آگاه شوند. برای اینکه بدانیم نمازهای جمعه‌ی ما تا چه حد به این نگاه نزدیک است به تلاش چندانی برای بررسی این موضوع احتیاجی نداریم و با نگاهی به جمعیت حاضر در نمازهای جمعه می‌توانیم نوع عمکلرد این نهاد که می‌توانست از نهادهای تاثیرگذار در جامعه ایرانی باشد را بسنجیم. آن چه در صحنه عمل رخ می‌دهد نه تنها هیچ نشانی از بی‌طرفی و نگاه پدرانه نسبت به جریان‌های سیاسی درون نظام ندارد بلکه شاهد نگاهی تک بعدی و یکجانبه نگر به موضوعات سیاسی هستیم. حتی این وضعیت به قدری آشکار است که رییس ستاد نماز جمعه نیز هیچ ابایی ندارد که در دوران انتخابات به عنوان یک چهره‌ی جناحی به شکل کاملا علنی به یک اقلیت خاص یاری رساند. نکته‌ی جالب توجه این است که چهره‌های این اقلیت خاص نیز معمولا هر هفته در پیش از خطبه‌های نماز جمعه در شهرهای مختلف به سخنرانی می‌پردازند و هر چه به روزهای انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم این بذل و بخشش‌تریبون‌ها بیشتر خود را نمایان می‌کند. حتی در شهری مثل تهران نمایندگان منتخب مردم که با رای بالایی برگزیده شده‌اند هیچ سهمی از‌ تریبون نماز جمعه ندارند اما افرادی مانند ازغدی، ذوالنور، زاکانی و. . . که در بین بزرگان جریان اصولگرا هم جایگاهی ندارند به شکل مستمر از این‌تریبون عمومی برای مقاصد جناحی شان استفاده می‌کنند. اما در مقابل شاهد آن هستیم که مسئولان دولتی از این‌تریبون سهمی ندارند و هنگامی هم که گاهی فرصتی به آن‌ها داده می‌شود با شعارهایی زننده و پرتاب مهر و تسبیح پذیرایی می‌شوند. این نوع مسائل نشان می‌دهد که نهاد نماز جمعه برای آنکه به جایگاه اصلی و واقعی خودش برسد احتیاج به تغییراتی اساسی و ساختاری دارد تا شاید پس از آن تغییرات شاهد اعمال نگاهی مبتنی بر جذب حداکثری و یاری به افزایش وحدت ملی باشیم.

منبع: baharnews.ir