فلوتامید و قرص ضدبارداری خوراکی برای درمان آکنه

فلوتامید: این دارو بازدارنده گیرنده آندروژن است و برای درمان سرطان پروستات تایید شده است. این دارو در دزهای ۲۵۰ میلی گرم دوبار در روز ، همراه با داروهای خوراکی ضدبارداری برای درمان آکنه یا هیرسوتیسم در زنان استفاده شده است. در مطالعه ای که فلوتامید را با اسپیرونولاکتون مقایسه کرده است ، فلوتامید از لحاظ کاستن از کل آکنه پس از فقط سه ماه ، برتر شناخته شد.
اثرهای جانبی فلوتامید جدی و شامل مواردی از هپاتیت کشنده است که آزمایش خون منظم را برای پایش کارکرد کبد ضروری می کند. همان طور که در مورد تمام ضد آندروژن ها گفته شد ، بارداری در زمان مصرف فلوتامید نیز ممنوع است زیرا خطر زنانه شدن جنین پسر وجود دارد. استفاده فلوتامید در درمان آکنه به دلیل اثرهای جانبی آن بسیار محدود است و بسیار کم استفاده می شود.
قرص ضدبارداری خوراکی: این داروها از طریق بازداری آندروژن های تخمدانی عمل می کنند. این قرص ها استروژن دارند و اغلب همراه با پروژستین هستند تا خطر سرطان اندومتر را که استفاده تنهای استروژن ها ایجاد می کند خنثی کنند. بعضی پروژستین ها نیز توان بالقوه آندروژنی خود را دارند که می تواند آکنه را وخیم تر کند.
اکنون چند نسل پروژستین در بازار هست که جدیدترین آن ، پایین ترین فعالیت آندروژنی را دارد. داروهای ضدبارداری خوراکی متعددی در دسترس است که انواع گوناگون ، ترکیب های گوناگون و دزهای گوناگون استروژن ها و پروژستین ها را ارائه می دهند. یعنی برای اکثر زنان حداقل یک داروی ضدبارداری خوراکی وجود دارد که تا حدودی بر آکنه آن ها موثر است و از بارداری نیز جلوگیری می کند. زنی که در نظر دارد یک داروی ضد بارداری خوراکی را برای جلوگیری از بارداری آغاز کند ، باید هر مسئله ای را که در مورد آکنه دارد نیز مطرح کند تا حداکثر فایده را از دارو ببرد. او باید دست کم مطمئن شود قرص ضدبارداری خوراکی که در نظر گرفته است بالقوه آکنه او را بدتر نخواهد کرد.
تمام قرص های ترکیبی ضدبارداری خوراکی از مقدار تستسترون آزاد که با خون در گردش است می کاهند و در آزمایش های آزمایشگاهی اثر مثبت بر آکنه داشته اند ، گرچه این موضوع به دلایلی همیشه به معنی بهبود آکنه در بیماران نیست.
مهم ترین اثر جانبی قرص های ضدبارداری خوراکی ترومبوامبولیسم (بسته شدن یک رگ خونی با لخته) است که اکثرا در وریدهای عمیق تر پاها رخ می دهد. استفاده از دزهای پایین استروژن در فرمولاسیون های جدید قرص های ضدبارداری خوراکی این خطر را تا حد زیادی حذف کرده است. به طور کلی ، اکثر زنان قرص های ضدبارداری خوراکی را به خوبی تحمل می کنند. شایع ترین اثرهای جانبی شامل تهوع / استفراغ ، افزایش حساسیت پستان ، سردرد ، لکه خون یا خونروی بی موقع ، تورم وریدهای چا و در بعضی ها افزایش وزن است. این اثرهای جانبی گذرا هستند و پس از چند ماه اول درمان برطرف می شوند. همچنین ممکن است در شروع درمان با قرص ضدبارداری خوراکی یک تشدید موقت آکنه التهابی رخ دهد.
گلوکوکورتیکوییدها: گلوکوکورتیکوییدهایی مانند پردنیزون یا دکسامتازون در دزهای پایین می توانند تولید آندروژن ها توسط غده آدرنال را سرکوب کنند. این داروها را می توان به بیماران زن یا مردی تجویز کرد که DHEAS بالا در سرم نشان می دهند ، که با کاهش در سطح ۱۱ یا ۱۲ هیدروکسیلاز همراه است. این ها از طریق آزمایش خون اندازه گیری می شوند. گلوکوکورتیکوییدها را می توان در موارد تشدید بسیار حاد آکنه یا در موارد آکنه بسیار شدید چند هفته مصرف کرد. پردنیزون دز پایین (۵/۲ یا ۵ میلی گرم) یا دکسامتازون دز پایین (۵/۲ یا ۵ میلی گرم) به صورت خوراکی و در هنگام خواب برای سرکوب تولید آندروژن آدرنال تجویز می شود. اثرهای جانبی شامل سایر نشانه های ناخواسته سرکوب آدرنال است که باید با آزمایش های خاصی در هر ۲ تا ۳ ماه پس از شروع درمان پیگیری شود.
ترکیب گلوکوکورتیکوییدها و استروژن ها در بهبود آکنه مهار نشدنی در زنان نتایج عالی داشته است. دزهای استروژن برای این منظور البته بالاتر از دز عادی استروژنی است که در داروهای ضدبارداری خوراکی به کار می رود.
بازداری از سوخت و ساز آندروژن: بازدارنده های a – ۵ – ردوکتاز. برای بازداری از تولید موضعی آندروژن ها در درون غده مولد چربی ، هیچ درمانی وجود ندارد. یک بازدارنده a – ۵ – رودکتاز، تبدیل موضعی تستسترون به دی هیدروتستسترون را متوقف می کند. بازدارنده های خاص نوع a – ۱۵ – رودوکتاز در دست تهیه اند. این نوع درمان از این لحاظ سودمند است که مانع تولید سبوم می شود و بنابراین به درمان آکنه کمک می کند
منبع: مه شو