عملکرد اعضای شورای شهر چهارم
می‌گل هشترودی- روزنامه بهار
جلسه روز گذشته شورای شهر تهران که به گفته مهدی چمران احتمالا آخرین جلسه شورای شهر چهارم به شمار می‌آید اما باز هم به روال هر هفته با حواشی‌هایی همراه بود. حواشی‌هایی که ادبیات گفتمان اعضای شورا را به کلی زیر سوال می‌برد.از مهدی چمران رئیس شورای شهر چهارم گرفته که خطاب به عباس جدیدی می‌گوید «اگر در کشتی سه دقیقه تمام شود از تشک بیرون می‌اندازنتان، نمی‌توانید ده دقیقه کشتی بگیرید. ما قبل از شما کشتی‌گیر بودیم!» تا حضار در صحن شورا که چمران را برای این سخنان تشویق می‌کنند و عباس جدیدی که در جواب می‌گوید «بقیه که صحبت می‌کنند را ننه عقدی زائیده، من را ننه صیغه‌ای؟ »این نوع گفتمان به دور از شأن اعضای شورای شهری است که با رای و اعتماد مردم به این منصب نشسته‌اند در طول این چهار سال بارها و بارها ادبیاتی از این جنس را از برخی اعضای شورای شهر شاهد بودیم. بد نیست نگاهی هر چند گذرا به عملکرد چهار ساله اعضای این شورای چهارم داشته باشیم.
آنچه در این چهار سال گذشته
مصوبه کاهش اختیارات شهردار از سوی اصلاح‌طلبان به شورا آورده شد که البته رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت شورا هم از مدافعان آن بود اما این مصوبه رأی نیاورد و عده‌ای از اصول گرایان شورا این موضوع را نقطه مثبتی در کارنامه شورای چهارم می‌دانند! جلوگیری از تخریب باغات کن و فرحزاد نیز یکی دیگر از طرح‌های شورای چهارم بود که به گفته رئیس کمیسیون معماری شورا با این مصوبه اراضی و باغات به هم پیوسته این مناطق به پارک عمومی تبدیل خواهد شد!
بدهی ٢٠هزار میلیاردی شهرداری به اشخاص حقیقی و حقوقی همراه با باقیماندن حدود ۴٠هزار میلیارد هزینه پروژه‌های ناتمام شهری هم موضوع بعدی است که اعضای شورای شهر تهران در آن ضعیف عمل کردند به طوری که حتی محمد سالاری هم در رابطه با این موضوع گفته بود: «با یک طرح دو فوریتی شهردار را موظف به ارائه گزارش بدهی‌ها کردیم اگر چه با تاخیر، آقای قالیباف گزارش بدهی را در صحن داد، اما اقدام شورا قابل قبول نبود. شورای چهارم باید در فرآیند تدوین بودجه بخش عمده‌ای از آن را برای پرداخت بدهی‌ها در نظر می‌گرفت اما حالا شهردار آینده هر که باشد با چالش جدی بدهی‌ها روبه‌رو است. شورای چهارم در ارتباط با اجرای مصوبات هم موفق نبود، آنقدری که ظرفیت شورا برای تصویب مصوبات کارشناسی مصرف شد. در اجرا و تخصیص اعتبارات نتوانست شهرداری را مکلف به اجرای این مصوبات کند که البته یکی از چالش‌های شورای چهارم بود.» چالش‌های مربوط به شهرداری تهران و هزینه‌های میلیاردی که هنوز هم کسی برای پاسخ‌گویی درباره آن به صحن علنی شورا مراجعه نکرده و اعضای شورا همچنان به دنبال پاسخی از سوی شهردار هستند، املاک نجومی که هیچ پاسخی درباره آنها داده نشد و به قول بعضی‌ها تهرانی حراج شد، استخدام‌های به قول اعضای شورا نجومی که بارها خواستار توضیح در این باره بودند و همچنان سکوت شده است، غیبت شهردار تهران در زمان انتخابات که به گفته اعضای شورای چهارم بدون هماهنگی با شورا انجام شده اما مهدی چمران رئیس شورای چهارم گفت که با هماهنگی شورا این مرخصی صورت گرفته است، متروی تهران و خط هفت آن با تمام حواشی‌هایی که به همراه داشت و مخالفت‌های رحمت الله حافظی از عدم وجود امنیت مردم در خط ۷ مترو ودرگیری‌هایی که بعضا درباره این موضوع اتفاق می‌افتاد، نامگذاری معبری به نام آیت الله که با حواشی مختلفی همراه بود بالاخره بعد از گذشت بیش از ۶ ماه از فوت ایشان تصمیم برای نامگذاری گرفته شد، قرار داد‌های دقیقه نودی شهرداری که با شکایت‌هایی از سوی اعضای شورای شهر همراه بود اما همچنان این اعضا کاری از پیش نبردند و قرار شد رسیدگی به این موضوع به شورای بعد سپرده شود و هزاران مشکل ریز و درشت دیگر که همه وهمه نشان از عدم نظارت درست شورای شهر بر کار شهرداری دارد و همین موضوع عدم مدیریت شورای شهر را بیش از پیش نشان می‌دهد.
اعضای شورا در رابطه با عملکرد خود چه می‌گویند؟
اینکه اعضای شورای شهر تهران تا چه‌اندازه در مدیریت شهری موفق بودند را باید از زبان مردمی که به آنها اعتماد کردند شنید اما اینکه خودشان درباره عملکرد خود و شورا چه می‌گویند و این عملکرد را تا چه‌اندازه موفق می‌دانند موضوعیست که باید به آن پرداخته شود.مهدی چمران رئیس شورای شهر در رابطه با عملکرد شورا در چهار سال اخیر می‌گوید: «اگر شورای شهر وجود نداشت در تهران همه از سر و کول هم بالا می‌رفتند. شورای شهر توانسته شهرداری را متحول کند و آن را از یک نهاد مسکوت به نهادی متحرک تبدیل کند. مشکلاتی هم هنوز پابرجاست، مشکلات مردم، مشکلات ارتباطی، تخلفاتی که صورت می‌گیرد و مشکلاتی که خود مردم مسبب آن هستند. حل این مشکلات سخت است چون اگر بخواهیم شهرداری را به درستی سرکار بیاوریم، فکر می‌کنم زمان ظهور حضرت باشد.»
رحمت الله حافظی، رئیس کمیسیون محیط زیست و خدمات شهری نیز در رابطه با این موضوع می‌گوید: «نمایندگان شورای شهر باید روی تمامی مسائل شهری حساسیت داشته باشند و مشکلات آنها را پیگیری کنند.
طی یک سال و نیم گذشته تلاش کردیم تا با جلسات مستمر با شورایاران و بازدیدهای میدانی از مناطق جنوبی پایتخت مشکلات آنها را رصد و برای رفع آنها اقدام کنیم. آلودگی هوا و جمع آوری زباله مشکلاتی که هنوز در مدیریت شهری برای آن به راه حل مناسبی نرسیدیم. شما نمی‌توانید فردی را پیدا کنید که از نحوه جمع آوری زباله در پایتخت رضایت داشته باشد. شهرداری در این مورد نمره قبولی نمی‌گیرد.»همچنین محمد حقانی، رئیس کمیته محیط زیست، می‌گوید: «کاش قوانینی تصویب شود که مسئولین بتوانند در رده‌های خاصی مسئولیت‌ها را بر عهده بگیرند تا با درد مردم بهتر آشنا شوند. هم اکنون شمال و جنوب تهران از هر لحاظ؛ امنیتی، زیست محیطی و شهری دارای تفاوت‌های چشمگیری است. از امکانات فعلی باید به بهترین نحو استفاده شود. ظرفیت‌های بسیار بالایی در مناطق جنوب شهر تهران وجود دارد که باید از آنها استفاده کرد. تخصص کافی برای استفاده از این ظرفیت‌ها وجود دارد اما باید مدیریت درستی هم وجود داشته باشد. متاسفانه تمام دفاتر دولتی در بالای شهر ساخته شده‌اند. زمانی که فرهنگسرای خاوران ساخته شد توانستیم تاثیر شگرف آن را در منطقه ۱۵ببینیم. سیاست‌ها و راهبردهای شورای شهر تهران و البته شهردار باید مبتنی بر آبادانی جنوب پایتخت باشد.»
فاطمه دانشور، عضو کمیته اجتماعی نیز در رابطه با عملکرد شورا می‌گوید: « در منطقه یک وضعیت ساختمان و برج‌سازی به صورت فزاینده‌ای گسترش پیدا کرد و باعث به وجود آمدن‌ترافیک در خیابان‌های باریک شد و امروز‌ترافیک معضل آزار دهنده این منطقه و مناطق شمالی پایتخت شده است. تخریب کوه‌ها، بوستان و پارک‌ها و برج‌سازی به جای آنها یکی از معضلاتی است که به شدت به چشم می‌خورد. بسیاری از فضاهای سبز نزدیکی محل سکونت من امروز به برج تبدیل شده اگر چه من عضو شورای شهر بودم و تلاش کردم که از این اقدامات جلوگیری کنم اما موفق نشدم. بسیاری از کسانی که برج می‌سازند به احکام دیوان عدالت اداری توسل می‌کنند و این عجیب است که برج‌سازان پشتشان به جایی غیر از شورای شهر تهران گرم است و کاری از عهده شورای شهر ساخته نیست.»
همچنین محمد مهدی تندگویان، عضو و رئیس کمیته شهرسازی شورا در این رابطه می‌گوید: «درباره عملکرد شورای شهر این مردم هستند که باید نظر دهند. در این باره باید هر یک از اعضا گزارشی درباره عملکرد چهار ساله خودشان بدهند تا مشخص شود چه کرده‌اند. در دوره چهارم شورای شهر مردم تازه با شورا و عملکردش آشنا شده‌اند و این شاید به دلیل چالش‌ها و خبر پراکنی‌های این دوره بوده است. در گذشته شورا به سبکی سنتی اداره می‌شد و هیچ اطلاع رسانی اتفاق نمی‌افتاد. مناطق هر کدام مشکلات مربوط به خودشان را دارند. اما یکی از معضلات بزرگ منطقه هفت مصلی است. سال‌هاست که بلاتکلیفی وضعیت مصلی مردم را از هر لحاظ اذیت می‌کند. ساخت و ساز مصلی و نمایشگاه‌هایی که در آن برگزار می‌شود آزار دهنده است و هیچ کس برای ساماندهی این وضعیت اقدامی انجام نمی‌دهد. تبدیل بافت‌های مسکونی به اداری یکی دیگر از مشکلات مردم منطقه هفت و سایر مناطق تهران است.»
عملکرد ۴ عضو ورزشکار شورای شهر
مردم با اعتمادی که برای ورزشکاران و مدال آفرینان کشورشان داشتند آنها را برای شورای شهرشان انتخاب کردند تا امانت شهری خود را به آنها بسپارند این روند در هر دوره افزایش پیدا کرده و ما هر دوره شاهد این بودیم که ورزشکاران بیش‌تری به سوی شورای شهر تهران کشیده می‌شوند. در دوره دوم شورای شهر یک عضو ورزشکار در شورا حضور داشت و آن هم رسول خادم بود، در دوره چهارم ۴ عضو ورزشکار در شورای شهر حضور داشتند که علیرضا دبیر، عباس جدیدی،هادی ساعی و حسین رضازاده بودند. باید دید آنها عملکرد خود را در شورا چگونه می‌دانند.هادی ساعی که معمولا سکوت می‌کند ورزشکاری است که با فهرست اصلاح‌طلبان در دوره سوم شورا نفر پنجم تهران شد و در دوره چهارم بدون حضور در فهرست‌های سیاسی، نفر ششم شد. او از همان ابتدا تاکید داشته که همان آدم قبلی و با همان حساسیت‌ها است و تفاوت جایگاهش در شورا دیگر شرایط قبلی را ایجاب نمی‌کند؛ با همه این وجود مواقعی که لازم بداند و به‌نفع مردم باشد حرف هم می‌زند.
او خود را حتی زمانی که در فهرست اصلاح‌طلبان بود، مستقل می‌دانست ودر این باره گفته بود: این‌طور نبوده که مطلقا مسئله‌ای را بپذیرم و رای بدهم. تنها کسی هستم که مستقل آمدم و سعی می‌کنم این مستقل‌بودن را به‌نفع مردم و شورا رعایت کنم. البته همه ممکن است اشتباه کنند اما من تابه‌حال از تصمیم‌های خود راضی بوده‌ام. مردم به من به‌خاطر ورزشکاربودن و درعین‌حال به عملکردم در شورا رأی داده‌اند و باید از این رأی صیانت کنم.
ساعی درباره عملکرد شورای چهارم گفته بود: درست است که برخی اعضا دچار منفعت‌گرایی شخصی یا حزبی شده‌اند یا به سمت شهرداری متمایل‌اند؛ اما کسی نمی‌تواند این موضوع را به من نسبت دهد؛ در دوره قبلی هم که به قالیباف رأی دادم، بارها به عملکردش نقد داشتم و این‌بار هم که رأی ندادم، همان روند را ادامه داده‌ام. رویکرد ما در شورا حمایت از شهرداری است، اما در جایی که لازم است، مخالفت هم می‌کنم و بدهی به کسی ندارم. از نظر من همراه‌شدن با گروه‌های سیاسی و نوع دیگری رفتارکردن بی‌اخلاقی است؛ اما درعین‌حال معتقدم نماینده‌مردم‌بودن به همه این قول‌ها ارجح است.
عباس جدیدی
هم قهرمان طلایی «بهشت» است که با اعتمادبه‌نفس مدال‌هایش را بر تن آویخت و در انتخابات شورای چهارم برنده شد. او هم مستقل آمد و اسمش فقط در یک ائتلاف عجیب به نام «زاگرسیان ایران اسلامی» بود که‌ترکیبی از همه گروه‌ها است. جدیدی هم همانند دیگر ورزشکاران شورا گفته بود چون در فهرست کسی نبودم، تعهدی هم به جایی ندارم، با وجود احترام به هر دو گروه در شورا، راه و روش خودم را دارم. می‌دانم رقابتی دراین‌میان وجود دارد؛ اما با احترام به هر دو گروه نگاه من مردمی است و رأی سیاسی و حزبی نمی‌دهم. او درباره این موضوع که اعضای شورا با هر گرایشی دچار نوعی جهت‌گیری به سمت شهرداری شده‌اند نیز گفته بود: تذکرها و سؤال‌های من تا امروز ثبت شده است و مواردی که پیگیری کرده‌ام هم روشن است. قالیباف، شهردار تهران است و ما با شخص کاری نداریم و سه موضع حمایت، نظارت و هدایت را در پیش می‌گیریم، حتی اگر قضاوت‌ها متفاوت باشد.
حسین رضازاده، نفر سوم در انتخابات شورای چهارم است که با وجود کم‌حرف بودن، صریح و روشن حرف می‌زند. او در سالهای ریاست جمهوری احمدی نژاد طرفدار وی بود و همچنان خود را اصولگرا می‌داند. او رئیس کمیته ورزش شوراست و سابقه نداشته است در مواردی غیر از ورزش هم حرفی بزند و می‌گوید: روزهای سه‌شنبه رفتارها در صحن متفاوت است؛ علاقه‌ای ندارم در صحن دادوبیداد راه بیندازم و خبر تولید کنم. او پیش‌تر هم با افتخار گفته بود اصولگرا است و بلافاصله هم توضیح داده بود که در انتخابات هیأت‌رئیسه به چمران رأی داده است و باز هم می‌دهد.
علیرضا دبیر هم تجربه حضور در دوره قبلی را داشته و در دوره چهارم هم، نفر دوم ٣١ نفر انتخابی تهران شده است. او در دوره سوم رویکردی متفاوت نسبت به شورا و شهرداری داشت که این رویکرد در دوره چهارم و در جایگاه رئیس کمیسیون برنامه و بودجه تغییر کرد. دبیر، رویکردهای اصلاح‌طلبانه دارد اما به‌خصوص در دوره چهارم به عنوان یک اصولگرا و در قالب فهرستی به نام خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت انتخاب شد. دبیر به رأی‌هایی که داده، اعتماد داردبه نحوی که در این باره گفته بود: اگر بخواهم به کسی رأی بدهم، اعلام می‌کنم تا همه رأی من را بدانند و کسی برای رأی با من لابی نکند. از این اخلاق‌ها که با حق رأی خودم بچرخم و سیاسی‌کاری کنم ندارم و کسی تابه‌حال نشنیده که دبیر چرخیده باشد. حتی بارها به من گفته‌اند آن‌قدر «رو» بازی نکن! اما من در جایی مثل شورا بازی دیگری بلد نیستم و بازی دیگری هم یاد نخواهم گرفت! اما حالا چهار سال از انتخابات شورای چهارم گذشته و کار اعضا در این دوره تمام است. اما سوالی که همواره باید از اعضای شورا پرسیده شود این است کلاه خودتان را قاضی کنید و بگویید با رای، اعتماد و اطمینان مردم چه کردید؟
منبع: بهارنیوز