عشّاق کرسی شوراهای شهر
گروه سیاسی: این بار دیگر تبدیل به جوک شده بود، می‌گفتند قبلا هر که از خانه اش قهر کرده سر از خوانندگی در می‌آورد و این بار وارد انتخابات شورای شهر می‌شود. صف‌های طویل ثبت نام در فرمانداری‌ها حکایت از آن داشت که عشّاق کرسی شورای شهر عزم جزمی برای رسیدن به این پست دارند. از داور و ورزشکار، تا بازیگر و کارگردان و تهیه کننده سینما، از روزنامه نگار و فعال رسانه‌ای تا منسوبان مسئولان و مقامات همه -لابد به قصد خدمت- در این صف‌های ثبت نام دیده می‌شدند. رندی می‌گفت که حتما این کرسی شورای شهر کرسی با برکتی است که همه از هر قشر و صنفی به سوی آن رهسپارند. بیشتر چشم‌ها نظاره گر و پیگیر ثبت نام نامزدها برای انتخابات شورای شهر تهران بود اما در سایر نقاط کشور هم اوضاع چندان تفاوتی با تهران نداشت و بسیاری تنها بنا بر آن که در محل زندگی شان مشهورند هوس ثبت نام به سرشان زده است. درباره این حجم انبوه از ثبت نام برای انتخابات شورای شهر گفتنی هایی است.
۱ـ چنین رفتاری در ثبت نام برای انتخابات شورای شهر نشانگر آن است که پس از گذشت حدود دو دهه از پدید آمدن شوراهای شهر و روستا هنوز آن طور که باید و شاید وظایف این نهاد – که بیشتر جنبه‌های اجتماعی را در بر می‌گیرد – نه برای مسئولان امر روشن است نه مردم و نه آنان که سودای رسیدن به آن را دارند.
۲ـ اگر بخواهیم کمی بدبینانه به این نوع از ثبت نام‌ها بنگریم باید بگوییم که گویا مواهب مادی و معنوی (به معنای سوء استفاده از کرسی قدرت) حضور در شورای شهر بیشتر از حد تصور است که این گونه همه با اشتیاق زائد الوصفی به سوی آن در حرکت هستند.
۳ـ حضور پر رنگ و غیر قابل پیش بینی اهالی رسانه در ثبت نام برای انتخابات شورای شهر از چند جنبه قابل بررسی است:
الف) از یک سو این حضور مایه خرسندی است زیرا کسر قابل توجهی از اهالی رسانه معمولا درگیر مناسبات ناپاک قدرت نمی‌شوند و سعی می‌کنند واقعیات را بی کم و کاست به مردم ارائه دهند و همین امر می‌تواند قوه نظارت شوراها را افزایش دهد. البته از این واقعیت نمی‌توان چشم پوشید که حضور در قدرت با آن نگاه نظارتی رسانه‌ها چندان سازگار نیست.
ب) از طرف دیگر جابجایی رسانه ای‌ها از جایگاهی که به آن تعلق دارند به پایگاهی که اصولا برای آن ساخته نشده‌اند می‌تواند آن‌ها را در انجام وظیفه اصلی و کارویژه خود دچار مشکلاتی کند و باعث آن گردد تا همان طور که حضور ورزشکاران در شورا دیگر تبدیل به وضعیت «نفرت عمومی» از انان شده است برای اهالی رسانه نیز چنین وضعیتی به وجود آید.
ج) به نظر می‌آید که اهالی رسانه شانس چندانی برای حضور در لیست‌های اصلی انتخابات شورای شهر را ندارند و سیاسیونی که به دنبال کسب قدرت‌اند به آنان روی خوشی نشان نخواهند داد.
۴ـ حضور منسوبان مقامات و مسئولان کشوری و لشگری در ثبت نام اخیر به هیچ وجه نشانه خوبی نیست. تصور مردم از چنین رفتارهایی این است که مسئولان محترم تصورشان آن است که فرزندانشان ویژگی خاص و منحصر به فردی دارند که بدون داشتن هیچ نوع سابقه‌ای هوس حضور در شورای شهر به سرشان زده است. تجربه «لیست امید» در روی خوش نشان دادن به چنین نامزدهایی می‌بایست پیش روی تصمیم گیران دو جریان عمده سیاسی کشور در این موضوع باشد.
۵ـ اعضای فعلی شورای شهر دقیقا قرار است کِی کارنامه عملکرد خود را به مردم عرضه کنند؟ به واقع مضحک است که حضرات با وجود آن که هیچ کارنامه‌ای از عملکرد خود را ارائه نمی‌کنند باز هم در انتخابات ثبت نام کرده و توقع رای از مردم را هم دارند. چند سال حضور در شورای شهر چه دستاوردی برای مردم شهر داشته است؟ آیا قرار نیست زحمت ارائه یک کارنامه را به خود بدهند و تمام همّ و غمشان حضور در لیست‌های معروف است؟
۶ـ مردم بسیاری از شهرها – و به شکل ملموس‌تر مردم تهران – از بی عملی شوراهای شهر در برابر تخلفات آشکار و پنهان شهرداری‌ها به ستوه آمده‌اند و خواهان حضور نمایندگان واقعی خود در شورا هستند که بدون توجه به بده – بستان‌های مرسوم در قدرت به وظیفه نظارتی خود عمل کنند.
۷ـ از مهمترین موضوعات انتخابات شورای شهر اخیر چگونگی تهیه لیست‌های انتخاباتی است. با توجه به حضور گسترده افراد در ثبت نام‌ها این احتمال وجود دارد که شاهد فهرست‌های گوناگون و متنوعی در این انتخابات باشیم که چنین امری می‌تواند باعث به خطر افتادن ائتلافی باشد که از انتخابات۹۲ به طور نسبی در سوی میانه روها ایجاد شده است. برای مقابله با این امر شایسته است افرادی که که مسئولیت تدارک دیدن لیست‌های انتخاباتی را بر عهده دارند با مبنا قرار دادن تخصص و شایستگی‌ها افراد با مسئولیتی را در فهرستی واحد ارائه دهند تا دیگر نه شاهد «راستگو» ها باشیم نه شاهد منفعلانی که مدعی اصلاح طلبی‌اند اما تخلفات آشکار امثال شهرداری تهران را می‌بینند و زحمت پرسشی از شهردار را به خود ندهند.
منبع: بهارنیوز
