طنز؛ چرا «رای بده، قاقا بدم» جواب نداد؟
پدرام ابراهیمی در نوشت:
بیا! هی مردم سوییس را توی سر ما میزدید و میگفتید آنجا، با آن سطح زندگی، همهپرسی برگزار شده و مردم از یارانه تقریبا ماهی ۲۵۰۰ دلاری گذشتهاند. دیدید که ۲۴ میلیون ایرانی هم با این وضع و اوضاع (یعنی بهتِرین شرایط. خیلیام عالیه) به سه برابر شدن یارانه (که البته سه برابر هم نمیشد!) و کارانه و از این قبیل وعدههای دوران نامزدی، نه گفتند. حالا خیلی تیز و بز و مختصر و مفید دلایل این «نه» تاریخی را برایتان تشریح میکنیم (گفتیم بز یاد شاخ و حضور آقای جدیدی در شورای شهر افتادیم).
یک) دلیل اول، دلسوزی ما نسبت به کاندیداهای محترم رقیب بود؛ یعنی نشستیم حساب کردیم دولت فعلی که لبریز از اشراف و رَناتان (بسیار رانتخواران) و وزرای نجومیست، ۴۵ تومان یارانه را با شبکاری و شغل دوم و سوم و تدریسخصوصی و رانندگی آژانس جور میکند، حالا چه جوری رویمان میشود از کاندیداهایی که یکیشان سه میلیون تومان توی کارتش پول دارد و دیگری فوق فوقش میتواند دَنگی دُنگی به همراه هوادارانش با اتوبوس تردد کند، طلب ۲۵۰ تومان کارانه و ۱۵۰ تومان یارانه داشته باشیم؟ درِ بودجههای پاک باز است، حیای رایدهنده کجا رفته؟
دو) همانطور که مستحضرید آقای رئیسی، ۳۰ میلیون رای واقعی داشت ولی حدود ۱۶ میلیون آن رایدهندگان، تا برگه را دیدند هل شدند و زبانشان خوب نچرخیده و ابراهیم رئیسی را نوشتهاند حسن روحانی! ربطی هم به موضوع مطلب امروز نداشت. خواستیم با آقای شریعتمداری یک فیتی داده باشیم.
سه) اینکه حتی اکثر مردم مناطق محروم و خیلی محروم هم گول وعده «رای بده، قاقا بدم» را نخوردند نشان از سیر شدن مردم این مناطق است، بهطوری که دیگر حتی جا برای خوردن یک گول کوچکِ وعدهوعیدی را ندارند؛ یعنی انقدر جا ندارند که اگر یک گول در حد «تو رای بده، من کنترل رو میدم به تو به جای خندوانه، ۹۰ ببینی» بهشان بخورانی، گلاب به رویتان، تگری میزنند. پُرِ پر.
چهار) ملت با سابقه درخشان دههها وعده شنیدن و بهخصوص بنا بر تجربیات شیرین دولت مهرورزی، با جوهر نامریی این ضربالمثل را روی برگههای رایشان نوشتند: «نه سرمو بشکن، نه گردو تو دامنم بریز».
تذکر مهم: خانمها و آقایان دولت دوازدهم، اعضای محترم شورای شهر از لیست امید (حتی شما خانم بهاره آروین)، محرومان عزت خود را حفظ کردند. حالا منتظر همت دولت هستند. #روحانی_منتظریم
منبع: برترنها