سرنوشت فضانوردان پروژه مرکوری
به گزارش ایسنا؛ این هفت نفر از بین هزاران خلبان نیروهای مسلح آمریکا برای سفر به فضا انتخاب شدند. اما هر یک از این افراد سرنوشت شگفت‌انگیزی دارند که خواندنی است.نخستین فضانورد از این گروه، آلن شپارد بود. وی در ۱۸ نوامبر ۱۹۲۳ در شهر “ایست دری” از ایالت نیوهمپ‌شایر به دنیا آمد. پس از اتمام دوره دبیرستان به دانشکده نیروی دریایی رفت و سپس به نیروی دریایی آمریکا راه یافت.پرواز فضایی وی در ۵ مه ۱۹۶۱ اتفاق افتاد که پرتابی غیرمداری به مدت ۱۵ دقیقه بود. بعد از این سفر، به علت ناراحتی های پزشکی از پرواز های بعدی منع شد. اما سال‌ها بعد با بر طرف شدن این مساله، مجدداً به فضانوردی روی آورد و در ۱۹۷۱ با “آپولو ۱۴” سفری به کره ماه داشت و نام خود را به عنوان پنجمین انسان ماه نورد به ثبت رساند. شپارد در ۱۹۷۴ از ناسا کناره گیری کرد و به کار در موسسات خصوصی پرداخت. او جمعا ۹ روز از عمر خود را در فضا به سر برد که از آن جمله ۹ ساعت و ۴۲ دقیقه آن در راهپیمایی بر سطح ماه گذشت. آلن شپارد سرانجام در ۲۲ ژوئیه ۱۹۹۸ پس از یک بیماری طولانی درگذشت.ویرجیل گریسام در ۱۳ آوریل ۱۹۲۶ در شهر “میچل” از ایالت ایندیانا به دنیا آمد. دانشگاه پوردو را در سال ۱۹۵۰ به پایان رساند و به استخدام نیروی هوایی آمریکا درآمد. در ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۱ به مدت ۱۶ دقیقه با سفینه فضایی “مرکوری” پروازی غیر مداری داشت. در پایان سفر، قایق بادی سفینه فضایی او، نتوانست به خوبی عمل کند و نزدیک بود گریسام غرق شود. او به زحمت دریچه سفینه را باز کرد و خود را از سفینه بیرون کشید. چند لحظه بعد، بالگرد نجات به دادش رسید و او را از آب گرفت.
عکس بالا ردیف جلو از راست به چپ: اسکات کارپنتر، جان گلن، دونالد اسلیتون و والتر شیرا
ردیف پشتی از راست به چپ: گوردون کوپر ، ویرجیل گریسام و آلن شپارد
عکس پایین افراد از راست به چپ: دونالد اسلیتون، والتر شیرا ، ویرجیل گریسام ، آلن شپارد ، جان گلن ، اسکات کارپنتر و گوردون کوپر حین تمرین نجات در شرایط اضطراری در پایگاه نظامی استید نوادا
دومین سفر گریسام در ۲۳ مارس ۱۹۶۵ به همراه جان یانگ بر عرشه جمینی-۳ صورت گرفت. این سفر حدود ۵ ساعت به طول انجامید. اما این بار هم بدشانسی سراغ گریسام را گرفت، سفینه آنها در ۸۱ کیلومتری محل پیش‌بینی شده برای فرود، در اقیانوس بر روی آب نشست و بالگردهای نجات با تأخیر آنها را از آب گرفتند.برای پرواز با نخستین ناو آپولو، ویرجیل گریسام، ادوارد وایت دو فضانورد با سابقه و یک کیهان نورد تازه کار به نام راجر چافی انتخاب شدند. روز ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷ در حالی که سه فضانورد مشغول آموزش و تمرین قبل از پرواز بودند، سفینه آتش گرفت و هر سه نفر سوختند و جان باختند.
جان گلن را می‌توان خوشبخت‌ترین فضانورد این گروه نامید. او در روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۲۱ در شهر کمبریج از ایالت اوهایو آمریکا به دنیا آمد. درجه مهندسی فنی خود را از کالج موسکینگام اوهایو در سال ۱۹۴۲گرفت. از آوریل سال ۱۹۵۹ در زمره اولین گروه فضانوردان پذیرفته و به تمرین پرداخت. پرواز فضایی وی با ناو “مرکوری” ۹ ماه بعد از یوری گاگارین، در ۲۰ فوریه ۱۹۶۲ به مدت ۴ ساعت و ۵۵ دقیقه انجام شد. گلن در سال ۱۹۶۵ از ناسا نیز استعفا داد و به کارهای سیاسی پرداخت. وی سال‌ها نماینده ایالت اوهایو در مجلس آمریکا بود. گلن موفق شد یک بار دیگر در ۲۹ اکتبر ۱۹۹۸ با شاتل فضایی به مدار زمین سفر کند و نه تنها طول اقامت فضایی خود را به ۹ روز و ۲ ساعت افزایش دهد که نام خود را به عنوان پیرترین فضانورد(در این زمان او ۷۷ سال داشت) به ثبت رساند. وی در سال ۲۰۱۶ فوت کرد.
اسکات کارپنتر متولد اول ماه ۱۹۲۵ در بولدر کلورادو بود. پس از اتمام تحصیلات به نیروی دریایی آمریکا پیوست و در ۹ آوریل ۱۹۵۹ به عنوان یکی از هفت فضانورد اولیه ناسا انتخاب شد. کارپنتر در ۲۴ مه ۱۹۶۲ با سفینه مرکوری به فضا پرتاب شد. سفرش ۴ ساعت و ۵۵ دقیقه بطول انجامید. ظاهرا بازیگوشی‌های او حین سفر منجر به تمام شدن سوخت سفینه گردید و ناو او با چندین کیلومتر فاصله از نقطه تعیین شده، در اقیانوس اطلس فرود آمد. همین کار باعث شد که مسئولان ناسا دیگر تمایلی به دادن ماموریت فضایی به او نداشته باشند. کارپنتر در ۱۹۶۷ از ناسا کناره‌گیری کرده و به نیروی دریایی بازگشت چندی بعد وی در طرح سی‌لب که یک برنامه تحقیقاتی زیر آب بود، شرکت جست و ۳۰ روز در اعماق دریا به پژوهش پرداخت. وی در اکتبر ۲۰۱۳ درگذشت.
والتر شیرا در ۱۲ مه ۱۹۲۳ در هاکنساک از ایالت نیوجرسی آمریکا تولد یافت. بعد از اتمام آکادمی نیروی دریایی، از سال ۱۹۴۵ در نیروی دریایی آمریکا مشغول به کار گشت. نخستین پرواز فضایی وی با ناو مرکوری در ۳ اکتبر ۱۹۶۲ صورت گرفت. وی پس از ۹ ساعت و ۱۳ دقیقه پرواز سالم بازگشت.ماموریت‌های بعدی وی عبارت بودند از :فرماندهی جمینی۶ در دسامبر ۱۹۶۶ به همراه توماس استافورد و فرماندهی آپولو۷ در اکتبر ۱۹۶۸ که همراه دان ایزل و والتر کانینگهام به فضا پرتاب شد. آنها ماموریت داشتند نخستین پرواز مداری سفینه آپولو را به انجام رسانند. وی در ۱۹۶۹ از ناسا استعفا کرد و در چندین موسسه خصوصی مشغول به کار بود. او همچنین به ایران سفر داشت و برنامه‌هایی را داشت که یک کارخانه فایبرگلاس را در شیراز تاسیس کند که به نتیجه نرسید. دلیل انتخاب شهر شیراز هم به نام خود والتر شیرا برمی‌گردد. وی به این فکر کرده بود که با گذاشتن S مالکیت انگلیسی در کنار نامش(SHIRA’S) به معنی”متعلق به شیرا”، نام شیراز را نیز تداعی کند. والتر شیرا در سال ۲۰۰۷ فوت کرد.
گوردون کوپر متولد ۶ مارس ۱۹۲۷ در شاونی اوکلاهاما، دارای درجه مهندسی هوایی از انستیتوی فناوری نیروی هوایی آمریکا در سال ۱۹۵۶ بود. آخرین پرواز مرکوری را در ۱۵ مه ۱۹۶۳ به مدت ۲۴ ساعت انجام داد. کوپر همچنین فرماندهی پرواز جمینی را در ۲۱ تا ۲۹ اوت ۱۹۶۵ به عهده داشت. وی در ۱۹۷۰ از ناسا و نیروی هوایی آمریکا کناره گیری کرد و مدتی سرپرستی یکی از قسمت‌های کمپانی والت دینسی را به عهده داشت. او در سال ۲۰۰۴ درگذشت.
دونالد اسلیتون متولد یک مارس ۱۹۲۴ در شهر اسپارتا از ایالت ویسکانسین بود وی با درجه مهندسی هوانوردی از دانشگاه خلبان نیروی هوایی آمریکا در این نیرو فعالیت داشت. مدتی بعد از انتخاب برای سفر به فضا، مشخص شد به دلیل مشکلات پزشکی توانایی این کار را ندارد. او به همکاری اش با ناسا ادامه داد و سرانجام توانست بر این مشکل فائق آید و در پرواز تاریخی سایوز- آپولو در ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۵ شرکت کند و نام خود را به عنوان هفتاد و هفتمین فضانورد جهان و چهل و سومین فضانورد آمریکا به ثبت برساند. او در ۱۳ ژوئن ۱۹۹۳ به دلیل تومور مغزی فوت کرد.
منبع: بهارنیوز