روزه سکوت دلواپسان
داریوش احمدیان
گفتند ترامپ که بیاید برجام را پاره می‌کند، اندکی گذشت گفتند با آمدن‌ترامپ دیگر نمی‌شود برجام را به عنوان یک دستاورد دانست، باز هم زمان گذشت و گفتند دونالد‌ترامپ فرمان رئیس جمهوری را برای ادامه یافتن لغو تحریم‌های دولت ایالات متحده تمدید نخواهد کرد. اکنون هم برجام پاره نشده است و هم آن فرمان ادامه لغو تحریم‌ها با امضای‌ترامپ تمدید شده است. چند روزی است که دلواپسان در این باره روزه سکوت گرفته‌اند و دیگر یادشان نمی‌آید که همین مدتی پیش بود که در صداوسیما و سایر رسانه هایی که ظاهرا ملک طلقشان است مدعی می‌شدند که‌ترامپ در شب انتخابات این فرمان را امضا نخواهد کرد.
در ماجرای برداشته شدن تحریم‌های مرتبط با فروش هواپیما هم داستان به همین شکل بود. ابتدا گفتند برجام نمی‌تواند تحریم فروش هواپیما را رفع کند، سپس گفتند این قراردادهای امضا شده به اجرا نمی‌رسد، هواپیمای اول که آمد گفتند این اولین و آخرین هواپیما است و بعد که یک به یک هواپیماها از شرکت‌های مختلف وارد کشور شدند به یکباره ساکت شده و با آرامش بر روی صندلی همین هواپیماها نشستند. در هنگام تصویب برجام هم رویه شان همین بود و همچنان هم همین است. ریشه این رفتارها را باید در کجا جستجو کرد؟
به نظر می‌آید که برای پاسخ به این سوال باید مشی و روش مبتنی بر تندروی آنان را به خاطر آورد. هنگامی که الگویی تندروانه را برای کنشگری سیاسی خود انتخاب کرده باشیم آن گاه هر موفقیتی از سوی طرفی که ما آن را در توهم خود باطل نامیده‌ایم حقیر و بی ثمر خواهد بود. از همین رو اگر برجام با همین ویژگی هایی که امروز دارد از سوی آنان که خود را مصداق جریان حق می‌دانند به دست آمده بود هیچ کدام از این نقدها و اعتراضات را شاهد نمی‌بودیم. ذبح منافع ملی در برابر تمایلات کودکانه سیاسی سبب آن می‌شود که این اقلیت تندرو دستاوردهای کاملا ملموس برجام همچون لغو تحریم فروش نفت را هم انکار شود و حتی در هنگام استفاده از هواپیمایی که به واسطه برجام برای کشور به ارمغان آورده شده است هم دست از نقد و اعتراض به این توافق برندارد.
به نظر می‌رسد که روحانی و تیم سیاست خارجی همراه او امروز با حمایت قاطعی که از سوی ملت ایران با آن مواجه است می‌بایست بی توجه به مزاحمت‌های این اقلیت افراطی که جز تحریم در کارنامه اش مشاهده نمی‌شود رایزنی‌های داخلی را برای یافتن راهی برای شروع مذاکرات در سایر حوزه‌ها آغاز کند و با حمایت تمامی ارکان نظام به دنبال توافقات «برد – برد» دیگری در سایر حوزه‌های اختلافی بین ایران و غرب باشد. تحریم‌های باقی مانده شاید اکنون چندان به چشم نیاید اما پتانسیل آن را دارد که در سال‌های آتی دستاوردهای حاصل از برجام را دچار خدشه کند پس تا دیر نشده باید فکری کرد.
منبع: بهارنیوز
