تمرکز فکر و خلسه (Dharana & Dhyana)

تمرکز فکر و خلسه (Dharana & Dhyana)
به یکی از حالتها بنشینید و در خلال انبساط عضلات، ستون فقرات را کاملاً راست نگاه دارید. برگ سبزی در فاصله ۷۵ سانتی متری خود روی صفحه کاغذ سفیدی در سطح زمین قرار دهید. نگاه خود را به برگ متمرکز نموده و سعی کنید آنرا واضح تر و و روشن تر از حالت عادی ببینید و تمام ابعاد و رنگها آن را زیر نظر بگیرید. سپس چشمها را ببندید و آنرا در نظر خود مجسم کنید.
تمرین فوق را همه روزه انجام دهید و سعی کنید که بر مدت نگاه کردن تا زمانیکه چشمها خسته شوند، بیفزائید. در نتیجه زمان تجسم جسم با چشمهای بسته افزایش می یابد.
پس از یک هفته تمرین
مادامیکه چشمتان بسته است ابعاد و رنگ جسم مذکور را در نظر آورید و هر لحظه که خواست از نظرتان محو شود دوباره آنرا بازگردانید. این حالت را ادامه دهید تا زمانیکه واقعا از پهنه ذهنتان محو می گردد.
فکر خود را کاملاً آزاد بگذارید و آنرا به هیچ چیز بخصوص متمرکز نکنید و فقط به آرامش مطلق بیاندیشید.
اعضای بدن را به هیچ وجه حرکت ندهید و پلکهای چشم را مانند غشای سنگینی مجسم کنید که کره چشم را پوشانیده اند. این حالت را تا وقتی ادامه دهید که انبساط و گشایش فکر را حس می کنید و پس از آن نفس عمیقی بکشید و چشمها را باز نمائید.
این حالت که نتیجه معنوی تمرینات یوگا ست، شخص را ناظر بر تحولات روحی خود می کند و اگر اوائل در اطاقی بی سروصدا و نیمه تاریک انجام شود پس از مدتی رابطه حواس پنجگانه با محیط خارج قطع می شود و گوش صداهای خارجی را نمی شنود ولی حواس درونی بیدار هستند و شعور و ادارک شخص هشیارتر از همیشه در زاویای دنیای درون به کشف شهود مشغول می شوند.
خلسه (meditation)
هر حالت انبساط و استراحت بعد از مدتی انقباض یا کارکردن مغز، خلسه می باشد. اگر شما طی ساعت های طولانی بکاری مشغول باشید و بدون اینکه دقایقی در بین آن استراحت کنید. بطور یکنواخت آن را انجام دهید. پس از اینکه آن کار خاتمه یافت. بطور غیرارادی نفس عمیقی می کشید و عضلات خود را شل می کنید و انبساط مطبوعی در تمام عضلات بدن خود حس می کنید که حاکی از رضایت پس از انجام کار می باشد و اگر بازده کاری که کرده اید، در همان لحظه برایتان و قابل لمس باشد. گاه گاهی به آن نظر می افکنید یا آنرا در ذهن خود سبک و سنگین می کنید و عملاً لذت و انبساط را در فکر خود میافرینید.این حالت ممکن است در بعضی از دقایق زندگی روزمره عملاً برای هرکس بوجود آمده باشد و با آگاهی به علت و معلول آن می توان ارزش آن لحظات را افزود و انبساط و گشایش بیشتری را در طول آن حس کرد.
منبع: مه شو