برجام به نفع کیست؟

حسین میرنژادهمه می‌دانیم از آغاز تا پایان دوره مذاکرات هسته‌ای دو جریان فکری و سیاسی داخلی (موافق و مخالف) وارد معرکه شدند تا هرکدام متناسب با نوع اندیشه‌ی خود در تایید یا تضعیف طرح برجام روشنگری کنند و خواسته‌ی شان را به کرسی اثبات بنشانند. گروه‌های موافق از مردم مایه گذاشتند و وضعیت اقتصادی و معیشتی و همچنین شغلی قشرهای آسیب پذیر جامعه را دلیل موافقت شان قرار دادند و در این باره نشانه‌های ملموس و غیر قابل انکاری هم ازواقعیت‌های جامعه- که حاصل چند سال تحریم شدید بین المللی بود- در معرض قضاوت افکار عمومی گذاشتند. در مقابل، گروه مخالف دو آتیشه‌ی برجام هم مدعی همین تفکر بودند؛ اما به شکلی متفاوتر. یعنی به گفته آنها امضای توافق برجام را ضربه‌ای مهلک به پیکرعزت و اقتدارنظام می‌دانستند. به معنای دیگر موافقان به حال و آینده می‌نگریستند و مخالفان فقط به آینده. این در حالی بود که گروه مخالف به تبعات و مضرات حال و آینده عدم توافق برجام کاری نداشتند. یا به عبارت خیلی ساده‌تر، برای شان مهم نبود یا راه کارموثر و هوشمندانه‌ای نداشتند که با پشت کردن به توافق، چه بر سر نسل فعلی و آینده خواهد آمد و در این راه مردم چه مشقت‌ها یی را باید متحمل شوند. چند میلیون نفردیگر از شریف‌ترین شهروندان این سرزمین ثروتمند به ته جدول خانواده‌های نیازمند سقوط می‌کنند و خط نمودار اختلاف طبقاتی، تا کهکشان اوج می‌گیرد. یا ظاهرا برای شان در اولویت نبود آمار جرم، جنایت، سرقت، اعتیاد، تن فروشی، فروپاشی خانواده، چک‌های برگشتی و غیره که طبق اظهار نظر متخصصان جامعه شناس و کارشناسان جرم و بزه کاری- بخش عمده‌ی آن ریشه در بیکاری و فقر گسترده در جامعه داشته و دارد مثل موریانه به عمق هم نفوذ می‌کند.  یا این همه اختلاس و سواستفاده از منابع بانکی و ملی چه طور در سیستم اقتصادی ما ریشه دوانده و تا کی باید ضرر نداشتن برنامه‌های بازدارنده‌ی فساد به ویژه در شریان پولی و مالی کشور را بدهیم. با این همه معضل که سر راه مردم و مسوولان بود، آقایان فقط معجزه‌ی کرامات شان آن هم در گفتار شفاهی وعده دادن به فردا بود. فردایی که جز خود و همفکران شان، کسی از عوام و حتا خواص متخصص قادر به دیدن یا حداقل درکش نبودند. اتفافا به همین علت موافقان برجام را متهم می‌کردند نه چشم بینا و دور اندیشی کافی دارند و نه قوه تجسم وعده هایی که آنها منادیان و پیام آورش هستند. این در حالی بود که همزمان در آن سوی اقیانوس‌ها بیش‌تر اعضای با نفوذ احزاب جمهوری خواه و دمکرات امریکا با توافق دولت وقت بر سر امضای برجام به شدت مخالفت می‌کردند و موانع بسیاری برای بر حذر کردن دولت شان بر سر امضای توافق سد راهش کردند. تا جایی که یکی از شعارهای محوری انتخاباتی همین آقای‌ترامپ رییس جمهور فعلی آمریکا «نه گفتن» به این توافق و تهدید به پاره کردن آن بود. وقتی هم کاخ سفید را فتح کرد با غرور جریحه دارشده اش، درمقام رییس جمهور ایالات متحده امریکا تاسف خود را از مفاد توافق برجام پنهان نکرد و به شدت به تضاد آن با منافع و مصالح آمریکا حمله کرد و خیلی شفاف آن را فاجعه بار خواند. در این سوی کره زمین هم طبق معمول نخست وزیر دولت صهیونیستی همراه با دیگر «نخودی های» ریز نقش امریکا در منطقه بیکار ننشستند و یک صدا با هزینه‌های بسیار گزاف و تبلیغات گسترده و همین طور سخنرانی‌های گوناگون در محافل معتبربین المللی سفیر ایجاد رعب و وحشت و هشدارعلیه این توافق نامه به جهان بودند که تا حالا هرچه زدند به در بسته زدند. خوب تا اینجای ماجرا، مخالفت شدید با منافع ایران از طرف امریکا و دار و دسته‌ی خبیث‌تراز او موضوع تازه و غیر منتظره‌ای نبود که موجب تعجب‌ام شود؛ چون می‌گویند: از کوزه همان برون ‌تراود که در اوست. اما در حقیقت همان قدرکه از‌ترفندهای دشمنان این مملکت برای خنثی کردن توافق نامه برجام تعجب نکردم، ده‌ها برابر از مخالفان داخلی برجام- که اتفاقا از دوستان و همراهان انقلاب و مهم‌تر این که از ذوب شدگان در ولایت هستند- حیرت زده و متعجبم. آخرخودشان قضاوت کنند. از یک سو شیطان بزرگ از نیمکره شمالی کره زمین، با فریاد و فغان و سینه‌ای دردمند می‌گوید: «بازنده ام» چون مفاد توافق نامه مخالف منافع‌ام است. همسو با آن، شیطان زاده اش همراه با برخی دیگر از بله قربان گویانش در منطقه هم بر سر می‌کوبند و فریاد می‌زند «ما هم» بازنده ایم؛ چون بازتاب این توافق معامله برسر امنیت و هستی ما است. از این سو، انقلابیون داخلی مخالف برجام هم از پا ننشستند و فریادشان گوش فلک را «کر» کرده که توافق برجام توسط دولت یازدهم موافق صلاح ملت و مملکت نیست. خوب طبیعتا در این شلوغ بازار سیاسی، پرسشی مطرح می‌شود که دقیقا هدف نگارنده در این یادداشت است، چون از گروه مخالف برجام می‌خواهم بپرسم: شما که مخالف هستید، دشمنان قسم خورده خارجی هم اتفاقا، از شما مخالف‌تر، توافق برجام هستند. شما دلایل خود را دارید، آن‌ها هم دلایل خودشان و طیف موافق هم البته همین طور. خوب، ضمن احترام به نظرتان، لطفا بگویید: این توافق نامه به نظر شما اساسا برنده‌ای دارد یا نه؟ اگر ندارد پس دلیلی برای نگرانی نیست. اگربرنده دارد ولی ایران نیست، بر نگارنده منت بگذارید نشانی برنده برجام را بدهید تا من هم مثل شما بدانم.

منبع: بهارنیوز