آیا پروسکار تحت پوشش بیمه قرار می گیرد؟

این بستگی به قرارداد مخصوص بیمه سلامتی شما دارد. داروسازان آمریکایی گزارش داده اند که در سال ۱۹۹۲ چند سازمان بزرگ حفظ تندرستی تصمیم گرفتند که پروسکار را در فهرست دستورالعملهای مجاز دارویی خود قرار ندهند. زیرا معتقد بودند که ارزش هزینه ای را که صرف می شود ندارد. البته ممکن است شما با این نظر موافق نباشید. درست است که دراز مدت برداشت پروستات از طریق پیشابراه ممکن است عملاً کم هزینه تر از پروسکار باشد. اما مردانی که با چاقو یا ریسکتوسکوپ (وسیله قطع غده پروستات) روبه رو می شوند شاید عقیده دیگری داشته باشند.
اما اگر شخص بخواهد دارویی انتخاب کند، کدام بهتر است شل کننده های عضلانی یا فیناستراید ؟
هر دو دسته مزایا و معایب خود را دارند، شل کننده ها سریع تر عمل می کنند و علائم را در عرض چند هفته تسکین می دهند. اما فیناستراید ۳ تا ۶ ماه طول می کشد تا علائم را تخفیف دهد. در مقابل فیناستراید تأثیر بیشتری در کوچک کردن پروستات دارد و می تواند برای جلوگیری از رشد بیشتر پروستات به کار رود.
پس باید هر دو دارو را مصرف کرد ؟
در واقع در مجامع پزشکی علاقه زیادی به ترکیب این دو دارو با آتامستان، مهارکننده های آروماتاز که ما قبلاً ذکر کردیم، وجود دارد. بیشترین تأثیر فیناستراید بر روی غده ای پروستات است. حال آنکه شل کننده های عضلانی عمدتاً روی عضلات و بافت همبند پروستات عمل می کنند. بنابراین پزشکان فکر می کنند ممکن است توان بالقوه ای در داروی ترکیبی موجود باشد که در هنگامی که اندازه پروستات کوچک می شود، عضلات پروستات را شل کند.
جوزف اوسترلینگ، پزشک و اورولوژیست در درمانگاه مایو، در سال ۱۹۹۲ به داروسازان گفت : من فکر می کنم سرانجام قرصهای ترکیبی ای به وجود خواهد آمد که شامل فیناستراید، تترازون و آتامستان بوده و بزرگی خوش خیم پروستات را با سه مکانیسم مختلف درمان خواهند کرد.
اما این سه دارو در حال حاضر به نظر مشکل آفرین می آیند ؟
کسانی که اطلاعات بیشتری دارند می دانند که ما تنها موج اول درمان دارویی بزرگی خوش خیم را می بینیم. مرک در حال حاضر روی تولید داروی قوی تری، به عنوان جانشین پروسکار، کار می کند. ممکن است مسدود کننده های آلفایی به وجود آیند که انتخابی تر عمل کنند. یعنی تنها به گیرنده های آلفای پروستات و مثانه متصل شده و عضلات را شل کنند. این عمل عوارض جانبی کمتری ایجاد خواهد کرد.
منبع: مه شو