بایگانی دسته ی : جامعه

به گزارش ایران خبر، عصر روز یکشنبه و برای بررسی میزان کیفیت و چگونگی ارائه خدمات به بیماران در بیمارستان امام خمینی به این محل در انتهای بلوار کشاورز تهران رفتیم. ابتدا سری به بخش‌های اورژانس و قلب زدیم و قرار بود ببینیم وضعیت پذیرش و بستری و میزان رضایت بیماران و همراهان‌شان از خدمات‌دهی بیمارستان همیشه شلوغ امام خمینی به چه نحو است. در آن ساعت‌ها جز برخی موارد همچون کثیفی برخی تخت‌ها و کمبود سرویس بهداشتی، مشکل دیگری از سوی بیماران و همراهان‌شان عنوان نشد و از برخورد پرستاران و پزشکان نیز رضایت نسبی داشتند.

ماجرای اصلی اما از جایی شروع شد که تصمیم گرفتیم به بخش گوارش بیمارستان هم سری بزنیم و کیفیت رسیدگی به بیماران را از نزدیک ببینیم. در اتاق اول همه چیز خوب و رضایت بخش بود اما در اتاق دوم بخش گوارش، زنی میانسال در حالتی بسیار نگران‌کننده روی تخت بود که فرزندان و اقوامش به دورش حلقه زده بودند و با بغض و اشک، وی را نوازش می‌کردند. به سمت‌شان رفتیم و خودمان را معرفی کردیم و از نحوه خدمت‌رسانی پرسنل بیمارستان سوال کردیم. با دیدن ما به طور ناگهانی تمام خانواده به سمت‌مان هجوم آوردند و تقاضای انعکاس مشکل‌شان و کمک داشتند. متعجب شدیم. ماجرا را جویا شدیم. برادرزاده بیمار، این قصه شوک‌آور را این‌گونه شروع به تشریح کرد: «ما از هموطنان مرزنشین شما و اهل سیستان و بلوچستان هستیم و چند سالی می‌شود که در شهرستان گنبد در استان گلستان ساکنیم. پس از مدت‌ها درد و مشکل کبد زن عمویمان، ۱۰ روز پیش به همراه خانواده به تهران آمدیم تا بنا به گفته پزشکان، پیوند کبد را در این بیمارستان انجام دهیم. تمام آزمایشات و مراحل کافی در طول این ۱۰ روز انجام شد و وفق‌پذیری بدن بیمار ما با کبد اهدایی هم تایید شد. حالا امروز که قرار بود این عمل انجام شود، در لحظه آخر پزشک جراح از انجام این پیوند خودداری کرد و زن‌عمویمان را از اتاق عمل به بخش برگشت دادند. تنها دلیلش هم به گفته شخص پزشک، شناسنامه نداشتن بیمار بود و اینکه از نظر آنها ما افغانستانی هستیم! در حالی که همگان می‌دانند که قوم ما از ایرانی‌های عشایر و مرزنشین هستند و این خانم هم حدود ۳۵ سال است که از سیستان‌و‌بلوچستان به گنبد آمده است.»


پرستار بخش، دلیل اصلی خودداری پزشک از عمل و به خطر افتادن جان بیمار را نداشتن شناسنامه عنوان کرد!

در ادامه همسر بیمار مدارک و تاییدیه‌ای از پزشکی‌قانونی مبنی بر ایرانی بودن همسرش به ما نشان داد و مدارکی دال بر اینکه اجداد و نیاکان‌شان هم ایرانی هستند را ارائه کرد. او همچنین گواهینامه ایرانی هم داشت و گفت که در حال پیگیری پروسه دریافت شناسنامه ایرانی هستند. ظاهرا به دلیل مرزنشین بودن این اقوام، صدور شناسنامه برای آنها به سختی انجام می شود و به دلیل زمانبر بودنش، بسیاری از آنها بی‌خیال پیگیری آن می‌شوند. حسن‌آقا از ما خواست کمک حال‌شان باشیم و هر طور می‌توانیم، همسرش را از مرگ نجات دهیم.


با هم به بخش پرستاری گوارش بیمارستان امام خمینی رفتیم. خانم پرستار در عین تعجب ما، صحبت‌های خانواده بیمار را تایید کرد و گفت: طبق قانون، پیوند اعضای شهروندان ایرانی با غیرایرانی‌ها امکان‌پذیر نیست! به او یادآور شدم که همین چندی پیش وزیر بهداشت عنوان کرد اگر بیماری غیرایرانی و در وضعیت اورژانسی باشد عمل پیوند برای او انجام می‌شود. فارغ از آن، این حرف، عین نژادپرستی است و زمانی که پیوند اعضا از نظر پزشکی امکان‌پذیر باشد و جان انسانی را از مرگ نجات دهد، قاعدتا وظیفه اخلاقی و انسانی هر پزشکی حکم می‌کند که هر کاری در توانش باشد را انجام دهد. پرستار جز اظهار تاسف، نمی‌توانست کاری کند و بار دیگر تکرار کرد که اگر این بیمار دارای شناسنامه‌ای ایرانی بود تا به حال عمل پیوند عضو رویش انجام می‌شد!

دردآور این است که قصه اهمیت ملیت در خصوص پیوند اعضا بار دیگر رخ نمایانده و برخلاف اظهارات مسوولان بلندپایه وزارت بهداشت کماکان این موضوع را به قانون مستند می‌کنند و به راحتی اجازه می‌دهند بیماری به دلیل نداشتن شناسنامه ایرانی از درد به خود بپیچد یا از بین برود فقط چون در جغرافیای دیگری به دنیا آمده است.

برای پیگیری ماجرا و یافتن علت اتفاقی که بر این خانواده هموطن رفته، همراه با آنها به سمت ساختمان مدیریت بیمارستان امام خمینی رفتیم. در راه، همسر بیمار همچنین به ما گفت که در طول این ۱۰روز، شب‌ها روبه‌روی بیمارستان و در ماشین خودش خوابیده و پرسنل بیمارستان از واگذاری تختی در قسمت همراهخانه بیمارستان به این فرد مسن خودداری کرده‌اند فقط به این دلیل که شناسنامه یا کارت ملی ایرانی نداشته و سایر کارت‌های شناسایی مثل گواهینامه و مدارک مرزنشینی هم برایشان قانع‌کننده نبوده است. پس از آن به دفتر رییس رسیدیم. به رییس بیمارستان اعلام کردیم که در ساعات ملاقات و به عنوان یک شهروند وارد بیمارستان شده‌ایم و حالا هم برای نجات جان یک انسان پیشقدم شده‌ایم. سرانجام آقای رییس قانع شد تا درد دل‌های این خانواده را گوش دهد. همسر، فرزندان و برادرزاده‌های بیمار، شروع به صحبت کردند و با ارائه مدارک مستدل، خواهان پاسخی قانع‌کننده از رییس بیمارستان شدند. آنها علاوه بر صحبت‌های قبلی، گفتند که حال مریض‌شان بسیار وخیم است و سطح هوشیاری‌اش هم بسیار پایین آمده است. عنوان کردند که بنابر گفته‌های پزشکان، اگر دو تا سه روز دیگر هم عمل پیوند انجام نشود، به احتمال بسیار زیاد این خانم جانش را از دست خواهد داد.

رییس بیمارستان پس از کلنجار فراوان و دیدن مدارک موجود، قانع شد که بیمار دارای اصالتی ایرانی است. سپس به ما گفت تا نیم‌ساعت دیگر با پزشک مربوطه تماس می‌گیرد و سعی می‌کند برای فردا، عمل پیوند انجام شود. این سوال مهم را از رییس بیمارستان پرسیدیم که اگر حتی این بیمار، به ادعای پزشک مربوطه اهل افغانستان هم باشد، آیا دلیلی قانع‌کننده برای خودداری از عمل جراحی و به خطر افتادن جانش است؟ اگر تا فردا سطح هوشیاری بیمار پایین‌تر بیاید یا خدای نکرده جانش را از دست بدهد چه کسی پاسخگو است؟ آیا این نحوه برخورد، به لحاظ اخلاق پزشکی جایز است؟

رییس بیمارستان جز تکرار صحبت‌هایش مبنی بر تصور اشتباه پزشک، توضیحی نداد و وعده داد که تا روز دوشنبه این عمل انجام خواهد شد. از اتاق رییس بیمارستان بیرون آمدیم و از خانواده بیمار خداحافظی کردیم. تا لحظه تنظیم گزارش (دیروز) که آزمایشات بار دیگر تکرار شد، کماکان این عمل جراحی انجام نشده بود و بیمار هم در وضعیت بسیار وخیمی بود. طی تماسی که با فرزندان این خانم داشتیم، در حرف‌هایی شگفت‌انگیز هنگام مرگ یک بیمار، به ما گفتند که متاسفانه از طرف پزشک مربوطه مجددا به انجام آزمایشات ژنتیک برای اطمینان از ایرانی بودن‌شان فرستاده شده‌اند و منتظر جواب هستند. این در حالی است که جان مادر یک خانواده در خطر است و بیش از اینکه سلامت وی برای پزشک مربوطه و مسوولان در اولویت باشد، ملیت و نژاد او اهمیت یافته است.

چندی پیش بود که وزیر بهداشت اعلام کرد اگر فردی از نژاد و ملیتی دیگر، نیاز به عمل پیوند عضو به صورت ضروری داشته باشد و جانش در خطر باشد، سریعا این عمل را انجام خواهند داد. حالا با مشاهده اتفاقی این تعلل و سهل‌انگاری برخی پزشکان در بیمارستان امام خمینی از سوی نگارنده، باید این سوال را از جناب وزیر پرسید که آن حرف‌ها چه مفهومی داشت؟ مگر این فرد ضرورت عمل جراحی نداشته؟ چرا این همه معطلی برای عمل وی شده است وقتی هنوز می‌توانند او را از مرگ نجات دهند؟ به نظر می‌رسد این قانون دارای نواقصی است زیرا به راحتی جان انسان‌هایی که ملیت کشور پیوندشونده را ندارند در پیچ و خم آن از بین می‌رود و توجیهی هم ندارد. چون قانون گفته پیوند عضو برای اتباع بیگانه ممنوع است. آیا امکان اینکه روزی برای پزشکان، ملیت و نژاد اهمیتی نداشته باشد و به تعهد و سوگند پزشکی خود در مورد تمام اقوام و نژادها پایبند باشند، وجود دارد؟

منبع: irankhabar.ir

به گزارش ایران خبر، در این فهرست فیلم ابرقهرمانی «ددپول» با بازی «رایان دینولدز» در رتبه نخست فیلم‌هایی در سال ۲۰۱۶ میلادی قرار گرفت که قربانی بیشترین دفعات دانلود غیرقانونی شدند و در مکان‌های دوم و سوم نیز دو فیلم ابرقهرمانی دیگر «بتمن در مقابل سوپرمن: طلوع عدالت» و «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» قرار گرفتند. 

وب سایت  «TorrentFreak» چند سالی است که به بررسی و تحلیل دانلود غیرقانونی فیلم‌ها می‌پردازد و اذعان می‌کند، رابطه بسیار نزدیکی میان دفعات دانلود غیرقانونی فیلم‌ها و فروش آنها وجود دارد.

فیلم «ددپول» که امسال در صدر این فهرست جای گرفته است در نهایت به فروش جهانی ۷۸۳ میلیون دلار دست یافت.

اما دو فیلم «واکرفت» و «روز استقلال: رستاخیز» روند متفاوتی را در پیش گرفتند و در حالی که در گیشه عملکرد موفقی نداشتند اما نسخه آنلاین این فیلم‌ها میلیون‌ها بار به صورت غیرقانونی دانلود شد.

فیلم «بازگشته» ساخته «الخاندرو گونزالز ایناریتو» که مکان دهم این فهرست قرار گرفته است از جمله‌ فیلم‌هایی است که پیش از آغاز اکران عمومی توسط یکی از  کارمندان اسبق کمپانی فیلمسازی به نام «ویلیام کایل موراریتی» در فضای مجازی منتشر شد، وی بعدها محکوم به پرداخت جریمه ۱٫۱۲ میلیون دلاری شد.

فهرست کامل ۱۰ قربانی بزرگ دانلود غیرقانونی در سال ۲۰۱۶ ازاین قرار است: 

۱٫ ددپول

۲٫ بتمن در مقابل سوپرمن: طلوع عدالت

۳٫ کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی

۴٫ جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد

۵٫ مردان ایکس: آخرالزمان

۶٫ وارکرفت

۷٫ روز استقلال: رستاخیز

۸٫ جوخه انتحار

۹٫ در جستجوی دُری

۱۰٫ بازگشته

منبع: irankhabar.ir

به گزارش ایران خبر، خبرگزاری آناتولی ترکیه گزارش داد اطلاعات منتشر شده از سوی وزارت دفاع آمریکا گزارش داد، قطر بزرگترین خریدار سلاح در ۲ ماه آخر سال ۲۰۱۶ میلادی بوده است. ارزش قراردادهای تسلیحاتی قطر، ۲۱ میلیارد دلار بوده که بخشی از آن خرید ۷۲ فروند جنگنده اف ۱۵ است. پس از قطر، کویت با ۱۱ میلیارد دلار، عربستان و امارات متحده عربی قرار دارند.

روزنامۀ رأی الیوم با استناد به این گزارش نوشت تقویت بنیه دفاعی یا هجومی برای کشورهای عربی طبیعی است اما سوال درباره خطراتی است که باعث شده این کشورها اقدام به عقد قرارداد خرید تسلیحات آنهم در سایه پیمان های دفاعی با کشورهای غربی مانند آمریکا، انگلستان و فرانسه و حضور پایگاه های نظامی بیگانه در این کشورها نمایند.

عمده کشورهای عرب حوزه خلیج فارس جز عمان، جمهوری اسلامی ایران را خطر راهبردی برای خود می دانند؛ لذا برای مقابله با آنچه خطر فزاینده نظامی و سیاسی ایران می نامند، با رژیم صهیونیستی که فلسطین را اشغال کرده است، گفت و گوهای سری انجام داده و حتی رژیم تل آویو را به جای دشمن، هم پیمان خود جهت مقابله با ایران می پندارند.  

رژیم های عربی در حالی هزینه های گزافی برای تسلیحات می پردازند که صرفه جویی های بی سابقه ای را بر ملت های خود از طریق اخذ مالیات های غیر مستقیم، لغو یارانه کالاهای اساسی و خدمات عمومی مانند بهداشت، آموزش، ارتباطات، برق و آب تحمیل نموده اند.
   
محافل آمریکایی و اروپایی برای فشار بر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس جهت امضای قراردادهای خرید تسلیحات، ایران هراسی در منطقه به راه انداخته اند تا بتوانند صنایع جنگی خود را از رکود نجات دهند.

گویی این مالیات یا جزیه ای است که این حکومت ها باید به خزانه آمریکا بپردازند که البته امکان بدتر شدن اوضاع پس از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در کاخ سفید وجود دارد.
   
روزنامه رای الیوم نوشت، بهترین راه تعامل کسورهای عربی با ایران، گفت و گوست، مانند همان توافق هسته ای که میان ایران و کشورهای بزرگ، امضا شد. اما اگر تصمیم عربستان سعودی به رویارویی نظامی باشد، تکیه بر سلاح، راهکار مناسبی در برابر ایران نیست. 

منبع: irankhabar.ir

عصر روز یکشنبه و برای بررسی میزان کیفیت و چگونگی ارائه خدمات به بیماران در بیمارستان امام خمینی به این محل در انتهای بلوار کشاورز تهران رفتیم.

به گزارش جهان صنعت، ابتدا سری به بخش‌های اورژانس و قلب زدیم و قرار بود ببینیم وضعیت پذیرش و بستری و میزان رضایت بیماران و همراهان‌شان از خدمات‌دهی بیمارستان همیشه شلوغ امام خمینی به چه نحو است. در آن ساعت‌ها جز برخی موارد همچون کثیفی برخی تخت‌ها و کمبود سرویس بهداشتی، مشکل دیگری از سوی بیماران و همراهان‌شان عنوان نشد و از برخورد پرستاران و پزشکان نیز رضایت نسبی داشتند. ماجرای اصلی اما از جایی شروع شد که تصمیم گرفتیم به بخش گوارش بیمارستان هم سری بزنیم و کیفیت رسیدگی به بیماران را از نزدیک ببینیم. در اتاق اول همه چیز خوب و رضایت بخش بود اما در اتاق دوم بخش گوارش، زنی میانسال در حالتی بسیار نگران‌کننده روی تخت بود که فرزندان و اقوامش به دورش حلقه زده بودند و با بغض و اشک، وی را نوازش می‌کردند.

به سمت‌شان رفتیم و خودمان را معرفی کردیم و از نحوه خدمت‌رسانی پرسنل بیمارستان سوال کردیم. با دیدن ما به طور ناگهانی تمام خانواده به سمت‌مان هجوم آوردند و تقاضای انعکاس مشکل‌شان و کمک داشتند. متعجب شدیم. ماجرا را جویا شدیم. برادرزاده بیمار، این قصه شوک‌آور را این‌گونه شروع به تشریح کرد: «ما از هموطنان مرزنشین شما و اهل سیستان و بلوچستان هستیم و چند سالی می‌شود که در شهرستان گنبد در استان گلستان ساکنیم. پس از مدت‌ها درد و مشکل کبد زن عمویمان، ۱۰ روز پیش به همراه خانواده به تهران آمدیم تا بنا به گفته پزشکان، پیوند کبد را در این بیمارستان انجام دهیم.

تمام آزمایشات و مراحل کافی در طول این ۱۰ روز انجام شد و وفق‌پذیری بدن بیمار ما با کبد اهدایی هم تایید شد. حالا امروز که قرار بود این عمل انجام شود، در لحظه آخر پزشک جراح از انجام این پیوند خودداری کرد و زن‌عمویمان را از اتاق عمل به بخش برگشت دادند. تنها دلیلش هم به گفته شخص پزشک، شناسنامه نداشتن بیمار بود و اینکه از نظر آنها ما افغانستانی هستیم! در حالی که همگان می‌دانند که قوم ما از ایرانی‌های عشایر و مرزنشین هستند و این خانم هم حدود ۳۵ سال است که از سیستان‌و‌بلوچستان به گنبد آمده است.»
پرستار بخش، دلیل اصلی خودداری پزشک از عمل و به خطر افتادن جان بیمار را نداشتن شناسنامه عنوان کرد!

در ادامه همسر بیمار مدارک و تاییدیه‌ای از پزشکی‌قانونی مبنی بر ایرانی بودن همسرش به ما نشان داد و مدارکی دال بر اینکه اجداد و نیاکان‌شان هم ایرانی هستند را ارائه کرد. او همچنین گواهینامه ایرانی هم داشت و گفت که در حال پیگیری پروسه دریافت شناسنامه ایرانی هستند. ظاهرا به دلیل مرزنشین بودن این اقوام، صدور شناسنامه برای آنها به سختی انجام می شود و به دلیل زمانبر بودنش، بسیاری از آنها بی‌خیال پیگیری آن می‌شوند. حسن‌آقا از ما خواست کمک حال‌شان باشیم و هر طور می‌توانیم، همسرش را از مرگ نجات دهیم.

با هم به بخش پرستاری گوارش بیمارستان امام خمینی رفتیم. خانم پرستار در عین تعجب ما، صحبت‌های خانواده بیمار را تایید کرد و گفت: طبق قانون، پیوند اعضای شهروندان ایرانی با غیرایرانی‌ها امکان‌پذیر نیست! به او یادآور شدم که همین چندی پیش وزیر بهداشت عنوان کرد اگر بیماری غیرایرانی و در وضعیت اورژانسی باشد عمل پیوند برای او انجام می‌شود. فارغ از آن، این حرف، عین نژادپرستی است و زمانی که پیوند اعضا از نظر پزشکی امکان‌پذیر باشد و جان انسانی را از مرگ نجات دهد، قاعدتا وظیفه اخلاقی و انسانی هر پزشکی حکم می‌کند که هر کاری در توانش باشد را انجام دهد. پرستار جز اظهار تاسف، نمی‌توانست کاری کند و بار دیگر تکرار کرد که اگر این بیمار دارای شناسنامه‌ای ایرانی بود تا به حال عمل پیوند عضو رویش انجام می‌شد!

دردآور این است که قصه اهمیت ملیت در خصوص پیوند اعضا بار دیگر رخ نمایانده و برخلاف اظهارات مسوولان بلندپایه وزارت بهداشت کماکان این موضوع را به قانون مستند می‌کنند و به راحتی اجازه می‌دهند بیماری به دلیل نداشتن شناسنامه ایرانی از درد به خود بپیچد یا از بین برود فقط چون در جغرافیای دیگری به دنیا آمده است.

برای پیگیری ماجرا و یافتن علت اتفاقی که بر این خانواده هموطن رفته، همراه با آنها به سمت ساختمان مدیریت بیمارستان امام خمینی رفتیم. در راه، همسر بیمار همچنین به ما گفت که در طول این ۱۰روز، شب‌ها روبه‌روی بیمارستان و در ماشین خودش خوابیده و پرسنل بیمارستان از واگذاری تختی در قسمت همراهخانه بیمارستان به این فرد مسن خودداری کرده‌اند فقط به این دلیل که شناسنامه یا کارت ملی ایرانی نداشته و سایر کارت‌های شناسایی مثل گواهینامه و مدارک مرزنشینی هم برایشان قانع‌کننده نبوده است. پس از آن به دفتر رییس رسیدیم. به رییس بیمارستان اعلام کردیم که در ساعات ملاقات و به عنوان یک شهروند وارد بیمارستان شده‌ایم و حالا هم برای نجات جان یک انسان پیشقدم شده‌ایم. سرانجام آقای رییس قانع شد تا درد دل‌های این خانواده را گوش دهد. همسر، فرزندان و برادرزاده‌های بیمار، شروع به صحبت کردند و با ارائه مدارک مستدل، خواهان پاسخی قانع‌کننده از رییس بیمارستان شدند. آنها علاوه بر صحبت‌های قبلی، گفتند که حال مریض‌شان بسیار وخیم است و سطح هوشیاری‌اش هم بسیار پایین آمده است. عنوان کردند که بنابر گفته‌های پزشکان، اگر دو تا سه روز دیگر هم عمل پیوند انجام نشود، به احتمال بسیار زیاد این خانم جانش را از دست خواهد داد. رییس بیمارستان پس از کلنجار فراوان و دیدن مدارک موجود، قانع شد که بیمار دارای اصالتی ایرانی است. سپس به ما گفت تا نیم‌ساعت دیگر با پزشک مربوطه تماس می‌گیرد و سعی می‌کند برای فردا، عمل پیوند انجام شود. این سوال مهم را از رییس بیمارستان پرسیدیم که اگر حتی این بیمار، به ادعای پزشک مربوطه اهل افغانستان هم باشد، آیا دلیلی قانع‌کننده برای خودداری از عمل جراحی و به خطر افتادن جانش است؟ اگر تا فردا سطح هوشیاری بیمار پایین‌تر بیاید یا خدای نکرده جانش را از دست بدهد چه کسی پاسخگو است؟ آیا این نحوه برخورد، به لحاظ اخلاق پزشکی جایز است؟

رییس بیمارستان جز تکرار صحبت‌هایش مبنی بر تصور اشتباه پزشک، توضیحی نداد و وعده داد که تا روز دوشنبه این عمل انجام خواهد شد. از اتاق رییس بیمارستان بیرون آمدیم و از خانواده بیمار خداحافظی کردیم. تا لحظه تنظیم گزارش (دیروز) که آزمایشات بار دیگر تکرار شد، کماکان این عمل جراحی انجام نشده بود و بیمار هم در وضعیت بسیار وخیمی بود. طی تماسی که با فرزندان این خانم داشتیم، در حرف‌هایی شگفت‌انگیز هنگام مرگ یک بیمار، به ما گفتند که متاسفانه از طرف پزشک مربوطه مجددا به انجام آزمایشات ژنتیک برای اطمینان از ایرانی بودن‌شان فرستاده شده‌اند و منتظر جواب هستند. این در حالی است که جان مادر یک خانواده در خطر است و بیش از اینکه سلامت وی برای پزشک مربوطه و مسوولان در اولویت باشد، ملیت و نژاد او اهمیت یافته است.

چندی پیش بود که وزیر بهداشت اعلام کرد اگر فردی از نژاد و ملیتی دیگر، نیاز به عمل پیوند عضو به صورت ضروری داشته باشد و جانش در خطر باشد، سریعا این عمل را انجام خواهند داد. حالا با مشاهده اتفاقی این تعلل و سهل‌انگاری برخی پزشکان در بیمارستان امام خمینی از سوی نگارنده، باید این سوال را از جناب وزیر پرسید که آن حرف‌ها چه مفهومی داشت؟ مگر این فرد ضرورت عمل جراحی نداشته؟ چرا این همه معطلی برای عمل وی شده است وقتی هنوز می‌توانند او را از مرگ نجات دهند؟ به نظر می‌رسد این قانون دارای نواقصی است زیرا به راحتی جان انسان‌هایی که ملیت کشور پیوندشونده را ندارند در پیچ و خم آن از بین می‌رود و توجیهی هم ندارد. چون قانون گفته پیوند عضو برای اتباع بیگانه ممنوع است.

آیا امکان اینکه روزی برای پزشکان، ملیت و نژاد اهمیتی نداشته باشد و به تعهد و سوگند پزشکی خود در مورد تمام اقوام و نژادها پایبند باشند، وجود دارد؟
خاطرنشان می‌شود مستندات این گزارش در روزنامه «جهان‌صنعت» موجود است و این رسانه بنابر وظیفه اخلاقی خود، همچنان پیگیر روند بررسی پرونده پزشکی این بیمار هموطن خواهد بود و نتیجه را به گوش مخاطبان خود خواهد رساند.
 

منبع: alef.ir

نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی با ایجاد سازمان اورژانس موافقت کردند.

به گزارش مهر، موضوع ایجاد سازمان اورژانس در قالب بند ب ماده ۸۷ قانون برنامه ششم توسعه کشور صبح امروز تبدیل اورژانس به سازمان، رای مثبت کردند.

بند ب ماده ۸۷ قانون برنامه ششم توسعه بیان می دارد که به منظور توسعه کمی و کیفی شبکه اورژانس پیش بیمارستانی(۱۱۵)، ساماندهی و یکپارچه سازی فرماندهی آن، سازمان اورژانس کشور به عنوان سازمان دولتی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از محل منابع، ساختار و نیروی انسانی موجود ایجاد می گردد. اساسنامه آن به پیشنهاد سازمان، سازمان امور استخدامی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.

تبصره: این سازمان تشکیل می شود اما در استانها به صورت ادغام یافته در شبکه بهداشت و درمان تحت نظر این سازمان اداره می شود.

واکنش رئیس اورژانس

دکتر پیرحسین کولیوند سرپرست اورژانس کشور گفت: با رای نمایندگان مجلس امروز با ارتقای مرکز اورژانس کشور به سازمان موافقت شد.

وی اظهار داشت: با پیگیری هایی که وزیر بهداشت داشتند امروز با رای نمایندگان مجلس، مرکز اورژانس کشور به سازمان ارتقاء یافت.

کولیوند با بیان اینکه مرکز اورژانس کشور با داشتن بیش از ۲۲۰۰ پایگاه جاده ای و هوایی و شهری در کشور قابلیت ارتقا به سازمان را داشت، افزود: خوشحالیم که توانستیم در کنار تلاش های وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خدمت و تلاشی برای ارتقای اورژانس کشور که به طور قطع سبب خدمات گسترده ای به مردم و نیازمندان می شود، داشته باشیم.

سرپرست اورژانس کشور ادامه داد: دغدغه اورژانس رسیدن به نقطه مطلوب رضایتمندی مردم و استانداردهای جهانی است و امید است که با این ارتقا بیش از پیش جهادگونه در راستای انجام وظایف خود و خدمت به مردم برداریم.

وی با تبریک این ارتقا به مردم و پرسنل پزشکی و بیمارستانی و به ویژه پرسنل خدوم مرکز فوریت های پزشکی، تصریح کرد: اولویت های ما بر اساس نیاز جامعه و کمبودهایی که وجود دارد طراحی می شود، در گام نخست تمامی مشکلات و کمبودها طبقه بندی شده و به لطف خداوند قدم به قدم این مشکلات را با آموزش و تربیت نیروهای متخصص و کاردان برطرف خواهیم کرد.

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، فرمانده انتظامی شهرستان چناران گفت: در پی اطلاع از یک موردحمله پلنگ به فردی در اطراف روستای قرق، مأمورین پاسگاه انتظامی رادکان جهت بررسی موضوع به محل اعزام شدند.

 

سرهنگ برات اویسی افزود:پس از حضور مأمورین، مشاهده شد چوپانی ۴۱ ساله براثر حمله یک قلاده پلنگ در ارتفاعات اطراف روستا، از چند ناحیه از بدن، دچار جراحت شده که با کمک اهالی روستا به مراکز درمانی اعزام شد.

وی گفت :این چوپان در حال چرای گوسفندان خود در ارتفاعات بوده که به‌صورت غافلگیرانه موردحمله یک قلاده پلنگ قرارگرفته و از ناحیه سر، صورت، دست، پا و بازو مجروح می‌شود.

فرمانده انتظامی شهرستان چناران افزود:پلنگ وحشی، چوپان خوش‌ شانس را با وجود اینکه در چنگ خود داشته، به‌طور غیرمنتظره رها و از محل دور می‌شود.
 

منبع: irankhabar.ir

محققان معتقدند کهنسال‌ترین نهنگ قاتل جهان که با نام گرنی شناخته می‌شد، مدت طولانی است که دیده نشده و احتمالا مرده‌است.

به گزارش همشهری آنلاین، این نهنگ که بیش از ۱۰۰ سال سن داشت، با نام رسمی J2 شناخته می‌شد. این نهنگ تمرکز اصلی مستند جدید شبکه BBC بوده‌است، برنامه‌ای که در آن با هدف آشکار ساختن راز تکامل نهنگ‌ها گروهی از این آبزیان غول‌پیکر تحت نظر قرار گرفته بودند.

مطالعه روی نهنگ‌های قاتل ماده که بسیارطولانی‌تر از دوران بارور بودنشان عمر می‌کنند، اطلاعات جدیدی از دوران پس از باروری این جانداران در اختیار محققان قرار داده‌است.

تعقیب گرنی و دیگر نهنگ‌های قاتل ماده نقش کلیدی آنها را در گروه خانواده آشکار ساخته‌است. این نهنگ‌های ماده از دیگر نهنگ‌های ماده جوانتر مراقبت کرده و حتی غذای نهنگ‌های نر بالغ را نیز تامین می‌کنند. محققان اکنون می‌گویند گرنی مدت‌ها است که در میان اعضای خانواده‌اش دیده نشده و از این رو احتمال می‌دهند مرده باشد.

نهنگ‌هایی که دوران باروری آنها به پایان رسیده‌است به دیگر خانواده‌ها کمک می‌کنند تا زنده بمانند، و همین کمک می‌تواند دلیل طول عمر نهنگ‌های ماده پس از دوران باروری آنها باشد. به گفته محققان دانشگاه اکستر،‌ گرنی در سال‌های آخر عمرش سعی می‌کرد با نشان دادن موقعیت غذا به اعضای خانواده‌اش کمک کند تا زنده بمانند.

منبع: alef.ir

به گزارش ایران اکونومیست؛ ساعات کاری طولانی دارای منفعت درآمد بیشتر و هزینه بودن کمتر در کنار خانواده و استراحت کمتر است. ساعات استراحت طولانی اگر چه به مفهوم فراغت و آرامش و تفریح است اما دارای هزینه کاهش درآمد است. 

حال موضوع اصلی چگونگی تخصیص زمان به هر یک از نیازها و بخش های اساسی زندگی و مسئله اصلی ثابت بودن زمان در طول شبانه روز است که با افزایش هر منفعتی با افزایش هزینه دیگری روبرو می شویم.  

بر این اساس تمام تصمیم گیری های اقتصادی یعنی در نظر گرفتن هزینه و منفعت است. چگونه زمان را تقسیم کنیم تا بیشترین منفعت بویژه بودن در کنار خانواده و کاهش هزینه های زندگی نصیبمان شود.  

ضرب المثل قدیمی می گوید وقت طلا است، اما در شرایط امروزی شاید بهتر باشد که در این ضرب المثل بازنگری کنیم؛ چرا که طلا را می توان با کار و تلاش بدست آورد، اما وقت از دست رفته را به هیچ وجه نمی توان دوباره بدست آورد.
دیگر نمی توان کودکی تمام شده فرزندمان را بدست بیاوریم و لذت ناب بازی با او را بچشیم و کودکمان نیز بالنده شود. دیگر نمی توان ساعات نبودن در کنار همسر و شنیدن حرف هایش که باید شنیده شود را جبران کرد.  
دیگر نمی توان فرصت های بدون تفکر و مطالعه را باز پس گرفت. شاید سفر و گردشی که امروز برایمان بسیار ارزشمند و بازسازی کننده روح و توانمان است را سالهای بعد نتوانیم بدست بیاوریم. پس وقت طلا نیست بلکه از طلا هم گرانتر است.
اما همه این برنامه ریزی ها ارتباط مستقیم با سطح زندگی و درآمد و مخارج ما دارد. همه خانواده ها به حدی ثروتمند نیستند که بتوانند هر کالایی از جمله مایحتاج روزانه را بدون توجه به قیمت و هزینه های زندگی تامین کنند.  
هر خانواده ای قادر نیست هر نوع خوراک و لباسی را بدون دغدغه قیمت، برای فرزندانش تهیه کند. حال موضوع دقیق تر شد. تمام خانواده ها نمی توانند برای کاهش هزینه های خود و تامین حداقل نیازهای روزمره، مسافت طولانی تا مراکز اصلی فروش و یا عرضه کنندگان عمده و اولیه طی کنند. اساسا بسیاری از کالاها را نمی توان برای رفع نیاز خانواده بطور عمده تهیه کرد.  
در هر صورت خانواده یا بخشی از زمان ارزشمند خود را صرف رفتن به مراکز اصلی و عمده فروشی مایحتاج روزانه می کند و یا با صرف هزینه بیشتر به مراکز سنتی خرده فروشی مراجعه می کند. اما مجموعه فروشگاه های زنجیره ای افق کوروش به راحتی به کمک خانواده ها آمده تا بتوانند مجموعه این مسایل را همزمان هماهنگ کنند.  
با مراجعه به این فروشگاه ها تا متوسط ۲۰ درصد تخفیف می گیرید و این یعنی خرید به قیمت تولیدکننده و حذف تمام هزینه های دلالی غیر ضروری نظام عرضه سنتی. اما داستان به اینجا ختم نمی شود. تا پیش از این برای خرید به این قیمت باید زمان قابل توجهی روزانه صرف مراجعه به مراکز عمده فروشی می کردید و البته بسیاری از کالاها را حتی نمی توان عمده خریداری کرد. 
کدام خانواده می تواند به کارخانه ای مراجعه کند و رب به میزان یک کامیون خریداری کند تا بتواند ۲۰ درصد قیمت خرید را کاهش دهد؟ این یعنی کاهش قابل توجه زمان صرف شده برای خرید کالا. این یعنی بدست آوردن ساعات بسیار ارزشمند تر از طلا در حین افزایش قدرت خرید به علت کاهش قیمت تمام شده مایحتاج روزانه.  
در واقع خرید از مجموعه فروشگاه های زنجیره ای افق کوروش نه فقط موجب افزایش درآمد حقیقی می شود بلکه این افزایش درآمد و قدرت خرید در حین داشتن زمان بیشتر برای در کنار خانواده بودن است. و اینگونه می توان در افق کوروش بدون پرداخت زر و سیم و از دست دادن طلا، با صرفه جویی در زمان اختصاص یافته به خرید کالا، ساعات ارزشمند تر از طلا را بدست آورد.  
افزایش درآمد، کاهش هزینه های اجتماعی و سفرهای درون شهری و ترافیک و آلودگی هوا و فشارهای عصبی و استرس تردد در محیط سرسام آور شهری امروزی و در اختیار داشتن زمان بیشتر بدون اینکه بخواهیم شبانه روز بیش از ۲۴ ساعت باشد.  
یعنی داشتن بیش از ۲۴ ساعت زمان در ۲۴ ساعت یک شبانه روز. این صرفه جویی در زمان و اطلاع از طرح ها و تخفیفات فقط یک هزینه دارد و آن عضویت در شبکه اجتماعی @okclub است. عضویت در این شبکه اجتماعی نه تنها شما را از فرصت بودن با خانواده غافل نمی کند بلکه با اطلاع از تخفیفات و محل فروشگاه ها زمان مفید بیشتری برای شما نیز فراهم می کند.

منبع: alef.ir

 مسئول روابط عمومی دادگستری استان آذربایجان غربی توضیحاتی را پیرامون فیلمی که اخیرا در شبکه های اجتماعی در رابطه با آزار و اذیت یک روباه منتشر شده، ارائه داد.

سجاد قلی‌پور گفت: در این زمینه با اعلام شکایت اداره حافظت محیط زیست شهرستان پیرانشهر در تاریخ ۲۸/ ۹/ ۹۵، سه نفر از متهمان این اتفاق با عنوان اتهامی آزار و اذیت حیوانات از طرف دادگستری شهرستان پیرانشهر تحت تعقیب قرار گرفتند.
 
متهمان به اتهام خود اقرار کردند و در د فاعیات از خود اظهار داشتند که این روباه طیور آنها را تلف کرده و از شدت ناراحتی این کار را کرده اند و از کرده خود اظهار ندامت و تقاضای عفو و بخشش طلب کردند.

وی افزود: به نامبردگان اتهام مذکور تفهیم و به زندان معرفی شدند و پرونده در حال رسیدگی و تحقیقات نهایی است و طبیعتا مجازات متناسب برای آنها از طرف دادگستری اعمال می شود.
 
چندی پیش چند تن از اهالی یک روستا در پیرانشهر اقدام به انتشار فیلم دلخراش آزار بی‌رحمانه یک روباه کرده بودند که در آن به بریدن گوش و دم روباه کرده مشغول بودند که با اعتراضات گسترده کاربران در فضای مجازی مواجه شد.

 

منبع: alef.ir